Under the Amalfi Sun: weinig om het lijf

Vakanties lenen zich bij uitstek om lekker te ruziën. Ze fungeren als een snelkookpan. In Under the Amalfi Sun ( Sotto il sole di Amalfi ) blijkt zelfs dat een verblijf aan de paradijselijke Amalfikust echtelijk gekibbel en existentiële angsten niet kan voorkomen. Maar de grillige rotsen, blauwe wateren en pittoreske dorpen vormen wel een schitterende achtergrond voor een verhaal dat - net als de personages, zodra ze aan het strand vertoeven - weinig om het lijf heeft.

Tieners Vincenzo (Lorenzo Zurzolo) en Camilla (Ludovica Martino) hebben elkaar een jaar niet gezien, na een zwoele vakantie aan de Adriatische kust. Camilla ging studeren in Canada; Vincenzo bleef in Italië. Een jaar later nodigt Vincenzo Camilla uit voor een verblijf aan de Amalfikust. Maar is de liefde er nog? Bovendien heeft de jongeling – die blind is – ook nog eens een bijzonder bemoeizuchtige moeder (Isabella Ferrari speelt Irene) die zich voortdurend zorgen maakt over zoonlief. Op zich is dat niet onbegrijpelijk; met al die kliffen in de buurt is het makkelijk struikelen. Vincenzo is in veel gevallen volledig aangewezen op zijn vrienden.

Ook Irene is op een amoureuze trip aan de Amalfikust, met een man die haar ten huwelijk wil vragen – maar is ze daar wel klaar voor? En Camilla heeft haar Canadese vriendin Natalie (Kyshan Wilson) meegenomen, die een korte affaire met een van Vincenzo’s vrienden wel ziet zitten, maar tegelijkertijd net 20 kilo is afgevallen en zich schaamt voor haar groeistrepen. En dan is er nog een verwaande vriendin van het gezelschap die voortdurend de aandacht opeist. Gelukkig komt alles goed, schijnt de zon en reist er volgend jaar een colonne aan pubers af naar het Italiaanse paradijs. Augustus is trouwens de beste reismaand, proclameert een van de personages.