Time: The Kalief Browder Story: ontluisterend zesluik over falen Amerikaans rechtssysteem

De techniek achter Netflix werkt zó goed, dat je soms in reportageseries belandt waar je voorheen met een grote boog omheen zou lopen. De vorm staat je niet aan, teveel talking heads (ook talking heads die er nauwelijks toe doen), te expliciet verteld, teveel herhaling – véél series lijden aan deze problematiek, ook Time: The Kalief Browder Story. Goddank heeft Netflix deze serie toch in de etalage gezet; het onderwerp is te urgent om lang bij de vorm stil te staan.

In zes delen zien we het verhaal van Kalief Browder, een jongen die opgroeit in The Bronx als zoon van een adoptiemoeder (met een hoop adoptiebroers en –zussen, zonder vader, die is al snel uit beeld). Je zou kunnen zeggen: een suboptimale start. Kalief komt dan ook met justitie in aanmerking; hij wordt betrapt op joyriden (van een truck waarmee bakkers brood rondbrengen – niet het eerste voertuig waar je aan denkt bij joyriding). De echte problemen dienen zich aan als iemand op straat hem denkt te herkennen van een overval: twee weken ervoor hadden twee zwarte jongens een rugzak afhandig gemaakt, het slachtoffer ziet Kalief (dan zestien jaar) op straat lopen en denkt: dat is één van hen.

Hoe dit verhaal zich vervolgens ontrolt, kun je moeilijk anders zien dan het totale faillissement van het juridische systeem in Amerika. Kalief belandt in voorarrest (er is nog géén zaak), zijn moeder kan de borg van drieduizend dollar niet betalen en dus blijft Kalief in de aanloop naar het proces vastzitten. Dat voorarrest vindt plaats in de gevangenis op Rikers Island, een extreem onveilige plek waar je je aansluit op een systeem van onderlinge afpersing en steekpenningen ­– of dat niet doet, en continu wordt aangevallen door medegevangenen en corrupte cipiers, die elkaar de hand boven het hoofd houden. Uiteindelijk Kalief hij ruim DUIZEND dagen vast op Rikers Island, waarvan ruim zeshonderd in een isoleercel (laat deze zinnen even op je inwerken). Het Openbaar Ministerie blijft vertragen (de getuige is na een tijdje ook kwijt), de rechters en pro-deo-advocaat grijpen niet in. En Kalief wil (dit is ook vrij uitzonderlijk) géén schikking. Voor de duidelijkheid: dit gaat om een rugzak.

Time: The Kalief Browder Story laat zien hoe vast het systeem is gelopen. Hoe onwerkbaar het politiesysteem in New York werkt, waarbij véél (met name zwarte) mannen worden opgepakt, de extreem slechte omstandigheden in de gevangenis, de corruptie bij cipiers, het geweld van medegevangen én cipiers, het gebrek aan controle, de overvolle agenda’s van pro-deo-advocaten en rechters. En de grote woorden van (lokale) politici.

Na zes afleveringen worden van hogerhand een paar veranderingen beloofd. Het is na al die ontluisterende scenes nauwelijks te geloven dat de situatie daarmee echt beter wordt.