The Walking Dead S7E9: heerlijk overdreven en spectaculair

 

Seizoen zeven zal in eerste instantie bekend komen te staan als het seizoen waarin de fenomenale vlerk Negan (Jeffrey Dean Morgan) sadisme tot nieuwe hoogtes bracht. Met zijn trouwe honkbalknuppel Lucille terroriseerde hij Rick (Andrew Lincoln) en zijn vrienden dusdanig dat ze gereduceerd werden tot bibberende hoopjes mens. Zijn optreden bleek zelfs zo duister en gewelddadig dat de makers na testpanels besloten zouden hebben het toch maar iets minder heftig te maken qua toon. Het seizoen begon dan ook vrij heftig met de dood van twee hoofdpersonages, waarvan publieksfavoriet Glenn (Steven Yeun) natuurlijk de meest schokkende was – tenzij je de comics had gelezen. Vervolgens kwam de serie in een onevenwichtig patroon terecht. De hoofdpersonen werden van elkaar gescheiden en kregen afwisselend de focus. Daarbij gebeurde de ene keer heel veel, en de andere keer bijna niks. Regelmatig werden er volledige afleveringen aan slechts een of twee personages gewijd, waardoor het soms voelde alsof je naar een compleet andere serie zat te kijken.

Aan het einde van de eerste seizoenshelft vonden de meeste hoofdpersonen elkaar weer en werd het zaadje van verzet gezaaid. Rick vond zijn moed terug, nam de leiding en doet nu een poging om de fracties van overlevenden (Alexandria, Hilltop, The Kingdom) bij elkaar te brengen om terug te vechten tegen Negan en zijn Saviors. Het politieke spel van verbondjes is begonnen en daar zal de rest van dit seizoen waarschijnlijk om gaan draaien. De zombies zijn voorlopig gedegradeerd tot bijzaak. Zo duurt het in de nieuwste aflevering negen minuten voor de eerste in beeld verschijnen en zijn ze later in de aflevering alleen hoorbaar, als een onheilspellend gemurmel op de achtergrond. Het moment dat de groep wél te maken krijgt met een horde van honderden zombies, wordt de situatie afgeraffeld. Zonder moeite vinden de helden een manier om binnen enkele seconden met het grootste deel af te rekenen. Het levert een heerlijk overdreven en spectaculaire scène op, maar logica is ver te zoeken. Opeens lukt het personages ook om zonder echte wapens ongebeten door tientallen zombies heen te komen. Gelukkig is er de eerste ontmoeting tussen Rick en King Ezekiel (Khary Payton) en zijn tijger. Als we niet echt spannende zombiemomenten krijgen, dan maar meer roofdieren!