The Missing S2E1: onaangenaam en verrassend

 

Om seizoen 2 alvast samen te vatten, kun je de laatste zin van rechercheur Julien Baptiste uit seizoen 1 nemen: ‘ To lose somebody can destroy a person. But to find them again, when so much has passed… Well. Sometimes… that can be worse. ’ Zo zagen we in seizoen 1 hoe het is om je kind te verliezen, maar je kind terugvinden, kan nog veel erger zijn. De acteurs uit seizoen 1 komen niet terug, en dat is jammer want het einde van dat seizoen is niet geheel bevredigend. Een verscheurd gezin kan ook bijna geen goed einde vinden, of toch wel?

Het nieuwe gezin, de Websters, bestaat uit ouders Sam (David Morrissey) en Gemma (Keeley Hawes) die na 11 jaar hun dochter Alice (Abigail Hardingham) terugvinden. Alice heeft hoogstwaarschijnlijk de meest verschrikkelijke dingen meegemaakt, maar lijkt ook door haar uiterlijke verschijning zo uit een horrorfilm gestapt. De eerste aflevering van seizoen 2 laat daardoor al meteen zien dat de schrijvers ’m nog een tikje onaangenamer hebben gemaakt.

Julien Baptiste (Tcheky Karyo) keert wel terug en is daarmee de enige zichtbare link met seizoen 1. Uiteraard zijn de schrijvers van de serie ook hetzelfde gebleven, maar dat merk je wellicht minder. Het uitvouwen van de serie wordt op eenzelfde manier gedaan, door met twee tijdsvakken steeds dichterbij de oplossing te komen. Dat blijft een intrigerende manier om het publiek vast te houden. Toch is een onderdeel opvallend anders: in seizoen 1 werd nog gekozen voor een kneuterig Frans dorp als hoofdlocatie, nu gaat Baptiste heel Europa door en gaat hij zelfs op zoektocht in Irak. Voor een groot deel droeg de locatie juist bij aan de sfeer van het verhaal, dus hopelijk zal deze nieuwe insteek geen afbreuk doen aan de rest van het seizoen.

Mocht je The Missing nog niet kennen, kijk dan eerst seizoen 1 op Netflix. Hoewel onafhankelijk van elkaar te volgen, blijft het eerste seizoen een mooie inleiding op wat komen gaat.