The King’s Man: potsierlijke geschiedvervalsing

Foto credits: Twentieth Century Fox

Na Kingsman: The Secret Service (2014) en Kingsman: The Golden Circle (2017) mocht de filmreeks - die draait om een geheim genootschap dat vanuit een chique kleermakerswinkel in Londen ‘onopgemerkt betrokken’ is bij geopolitieke zaken – zich met recht een franchise noemen. En een franchise vraagt nadrukkelijk – zo zijn de conventies nu eenmaal – om een onstaansverhaal. Dus zien we in The King’s Man hoe aristocraat Orlando Oxford (Ralph Fiennes) na de Eerste Wereldoorlog besluit om de Kingsman op te richten. In The King’s Man zien we de gebeurtenissen die hieraan voorafgaan.

Het verhaal begint in 1902, als Oxford – dan in dienst van het Rode Kruis – tijdens de Boerenoorlog in Zuid-Afrika met zijn vrouw en zoon een concentratiekamp bezoekt. Het kamp blijkt omsingeld door boeren, en vrouwlief wordt dodelijk geraakt door een kogel. Tien jaar later is Oxfords zoon Conrad (Harris Dickinson) meerderjarig en dus geschikt voor het leger. Maar Oxford wil niet dat zijn enige kind verwordt tot kanonnenvoer. Als de Eerste Wereldoorlog uitbreekt blijkt die kans echter alleen maar groter. Met een list voegt Conrad zich bij de loopgravenoorlog, met desastreuze gevolgen die Oxford nog meer redenen geven om de Kingsman op te richten.

Hij wil de wereld beschermen door conflicten te voorkomen en is een ouderwetse idealist. In een film die naarstig speelt met de loop van de geschiedenis: zo zou een gezelschap bestaande uit kwaadwillende figuren – waaronder Rasputin (Rhys Ifans in een stompzinnige rol) en Lenin (August Diehl lijkt meer op Niles uit Frasier ) – verantwoordelijk zijn voor het uitbreken van de oorlog. Dit alles oogt potsierlijk, cartoonesk. Dat laatste is niet zo opmerkelijk: de Kingsman-films zijn gebaseerd op een stripboekenreeks. Niettemin kan je door dat cartooneske gehalte de beslommeringen in de film amper serieus nemen.

Bovendien is The King’s Man lang niet zo onderhoudend en sprankelend als de vorige films. Het niveau is tanende. Dat er nóg een film is aangekondigd én een achtdelige televisieserie is bijzonder en een teken dat er toch nog genoeg fans zijn die gecharmeerd zijn van deze kruising tussen Indiana Jones en James Bond.