Podcast van de week: De Laatste Dans

Zeven jaar geleden danste een Duitser met de naam Uwe in een kroeg in Roermond met al zijn vrienden op zijn lievelingsnummer: ‘Hald mich ’s vas’ van de Limburgse band Neet oét Lottum. Die avond gaf Uwe een toespraak, waarin hij zei dat hij terminale longkanker had en dat hij opgegeven was door de doktoren. Hij zou naar Gran Canaria gaan om zijn laatste weken door te brengen.

Frans Pollux is de zanger van dat Limburgse liedje. Hij hoort van kroegbaas Resi over de avond waarop Uwe aan zijn vrienden vertelde dat hij ging sterven, en gaat in de podcast De Laatste Dans op zoek naar wat er daarvoor én daarna precies gebeurde. Er knaagt namelijk iets: de stamgasten lijken niet met verdriet over die laatste avond met Uwe te praten, maar met boosheid. Uwe bleek namelijk helemaal niet ziek te zijn.

Als een meesterlijk verteller probeert Pollux het mysterie achter de verdwenen Duitser te ontdekken. De Limburger stuit op verhalen over drugs, een brand in een lunchroom en een berg verzekeringsgeld. En wat De Laatste Dans onderscheidt van andere podcasts, is de twijfel van de uiterst sympathieke Pollux. Hij vraagt zich meerdere keren af of hij het recht wel heeft om in het leven van Uwe te duiken. Pollux blijft twijfelen, maar tussen die twijfels door ontrafelt hij een verhaal met een ongekende hoeveelheid onverwachte wendingen.