Person of Interest S5: nog één laatste krachtmeting met Samaritan

 

Person of Interest startte in 2011 – en dat was zelfs een paar jaar voor de openbaringen van Edward Snowden – als een vrij standaard misdaadprocedure. In de daaropvolgende seizoenen werd er verder gebouwd op de oorspronkelijke sci-fi fundering, met betrekking tot de alziende supercomputer The Machine, gecreëerd door de excentrieke Harold Finch (Michael Emerson uit Lost ). En met succes; de serie kwam pas echt op stoom toen de losstaande afleveringen over het stoppen van door de computer voorspelde misdaden, meer en meer plaatsmaakten voor het overkoepelend narratief over de steeds slimmer wordende kunstmatige intelligentie. De A.I. groeit gedurende dit seizoen dan ook uit tot een zo goed als volwaardig personage.

Bedenker Jonathan Nolan besloot zijn serie af te sluiten met 13 afleveringen – in plaats van de gebruikelijke 22 of 23 – en dat bleek een gouden greep. Het seizoen kon zo volledig in het teken gezet worden van de oorlog tussen The Machine en de rivaliserende A.I. Samaritan, zonder daarbij onnodig te rekken. Ondanks de kortere duur bevat het als geheel weer volop nieuwe ideeën en filosofische vraagstukken, waar zowel de personages als de kijkers hun tanden op stuk kunnen bijten. En natuurlijk zijn er weer een heleboel kapotgeschoten knieschijven, voornamelijk met dank aan Finch’ meer ‘ hands on ’ collega John Reese, gespeeld door Jim Caviezel, ooit Jezus in de Passion of the Christ -film en nu een reddende engel op televisie.

Doordat er dit seizoen gigantisch veel op het spel staat, krijgen de personages nu echt de kans om te laten zien wat ze waard zijn. Caviezel – net als Kiefer Sutherland een expert in het hardop fluisteren – blijft als Reese redelijk eentonig, maar zijn gortdroge oneliners maken veel goed. De bijna onkwetsbare superhacker Root (Amy Acker uit Angel ) is niet langer enkel een wandelende deus-ex-machina; eindelijk voelt het alsof zij nu eveneens in levensgevaar is. Fans zullen tevens blij zijn met de terugkomst van teamlid Sameen Shaw (Sarah Shahi, eerder te zien naast Damian Lewis in Life ), die zich later in het seizoen ontpopt tot meer dan slechts een ‘vrouwelijke Reese’. Haar personage wordt bovendien flink uitgediept in een fantastische aflevering – een soort throwback naar de klassieke simulatie-aflevering uit seizoen 4 – waarin de grens tussen fantasie en werkelijkheid wederom op een fascinerende manier vervaagd.

Sommige series strompelen tijdens hun laatste seizoen naar de eindstreep, wetende dat de pijp eigenlijk al een tijdje leeg is. Person of Interest blijft inventief tot en met de laatste aflevering. Aan het einde wordt de balans van de digitale oorlog opgemaakt en vrijwel alle belangrijke spelers krijgen dan een emotioneel bevredigend einde. ‘ We helped some people, didn’t we? ’, horen we de stem van Amy Acker zeggen in de finale, zoekende naar bevestiging dat de gemaakte fouten niet voor niets zijn geweest. Dat waren ze zeker niet, want het werk van Team Machine bleek zelfs inspirerend te werken. Eén van de afleveringen, waarin een aantal personages uit de vorige seizoenen hun werk voort blijkt te zetten, diende als een backdoor pilot voor een mogelijke spinoff. Misschien mag Big Brother in de toekomst de ogen dan toch weer openen.