Penoza: The Final Chapter: het weerzien waar de fans op hoopten

Foto credits: Dutch FilmWorks

Was er iemand die écht geloofde dat maffiabaas-tegen-wil-en-dank Carmen dood was nadat ze aan het slot van seizoen vijf bij een drugsdeal overboord was geslagen? Regisseur Diederik van Rooijen, die na de eerste drie reeksen naar Hollywood verhuisde, had al vaak de wens uitgesproken om met een bioscoopfilm de sage van de familie Van Walraven te willen afronden. Het voelt voor de grote schare fans als het weerzien met een goede vriendin als we Carmen (Monic Hendrickx, die subliem als altijd het spanningsveld tussen kracht en kwetsbaarheid van onze getroebleerde heldin verbeeldt) aan het begin van de film terugzien terwijl ze hamburgers serveert in een Canadese diner.

Het is twee jaar na haar verdwijning; alleen moeder Fiep (Olga Zuiderhoek) belt ze af en toe om te weten hoe het met de inmiddels volwassen kinderen Lucien, Natalie en Boris gaat. Een (buitengewoon bloederig) incident dwingt Carmen ongewild uit de schaduw. Binnen no-time zit ze op een vliegtuig naar Nederland, waar niet alleen justitie én rechercheur Leeflang (Hajo Bruins), maar ook een rancuneus Mexicaans drugskartel nog een appeltje met haar te schillen hebben.

Regisseur en scenarist Van Rooijen pakt in twee uur tijd flink uit. Bekende gezichten keren terug ( Luther ! Berry!), oude rekeningen worden vereffend en ook nieuwe personages houden er een dubbele agenda op na, zoals we gewend zijn. Hoewel veel subplotjes uit de serie die terugkeren in de film in snelle flashbacks worden herverteld, zal het verhaal voor mensen die nog nooit één aflevering Penoza zagen tamelijk lastig te volgen zijn.

Het zichtbare plezier van de acteurs om nog eenmaal in hun voor de meeste betrokkenen 'career-defining' rol terug te mogen keren spat van het doek af, en Van Rooijen verloochent zijn Hollywood-kwaliteiten niet tijdens een aantal spectaculaire actiescènes (onder meer in het Olympisch Stadion en een gevangenis). Maar door de overdaad aan ambities voelt de film uiteindelijk ook wat overvol.

De talloze plotontwikkelingen hadden zonder veel problemen een heel nieuw seizoen kunnen vullen. Wellicht waren bepaalde emotionele twists in het verhaal dan ook harder aangekomen dan nu het geval is, en hadden sommige interessante nieuwe personages (noem de gladde advocaat van Maarten Heijmans) de tijd en ruimte kunnen krijgen die ze hadden verdiend. Toch weet het slot te ontroeren; meer dan voorgaande keren lijkt Carmen na Penoza: The Final Chapter , zoals de film officieel is gedoopt, eindelijk voor haar gezin weer de rust te hebben gevonden waar ze al jaren zo naar verlangde.