Moederbeelden

Coen Verbraak kwam met het idee van een heel kleine roadtrip, van Amsterdam naar Heiloo, naar zijn negentig jaar oude moeder. 'Ze wil graag met je praten, maar telefoneren is lastig met haar gehoorapparaat.' We gaan op een heldere zaterdagochtend in december, de maan nog zichtbaar aan de hemel, in corona-opstelling, pratend via de achterbank en de achteruitkijkspiegel. 'Zit je goed,' vraagt Coen. 
Journalist Coen Verbraak (1965) maakt al jaren interviewseries. Hij interviewde psychiaters en andere beroepsgroepen in Kijken in de ziel, sprak met Indieveteranen en kreeg eerder dit jaar de Sonja Barend Award vooreen van zijn interviews over Srebrenica en Dutchbat. Vorig jaar begon In de beste families, de eerste serie in een reeks over ‘levensthema’s’ waar iedereen mee te maken krijgt, ziekte, gezondheid, verlies, familie, broers, zussen, vaders, moeders. ‘Prachtige thema’s die heel dichtbij liggen,’ zegt Coen. ‘Iedereen is dochter of zoon, iedereen heeft familie.’ De nieuwe In de beste families, een kersteditie, gaat over moeders. Coen: ‘Ik heb tien verschillende duo’s gesproken, moeders met hun dochter of zoon, over alle kanten van het moederschap, luchtig, zwaar, alles door elkaar. Ben je een strenge moeder? Is je moeder een voorbeeld? Hoe is het om moeder te worden als je eigen moeder er niet meer is? Is moederliefde hetzelfde als vader- liefde, dat soort vragen. Blijf je altijd kind of draaien de rollen zich later om?’
Hoe is dat bij hemzelf? Coen zegt: ‘Mijn ouders zijn nu 89 en 90 en kwetsbaar. Mijn zussen en ik moederen best een beetje over mijn moeder, maar ik voel me ook nog haar kind. Ik vind het nog steeds fijn als ze opbelt en een compliment geeft over m’n programma. “Je vader is net zo trots,” zegt ze altijd, maar die zal zelf niet zo snel bellen. Ik zie het als een cadeau dat ze er op mijn 55ste nog zijn.’
‘Ik ben beschermd en behoedzaam opgevoed,’ vertelt hij. ‘We zijn allemaal zorgzaam. Mijn vader was bouwkundig ingenieur, mijn moeder was thuis. Ik heb twee zussen, een van acht jaar ouder, Ellen, en Tine mijn zus van anderhalf jaar jonger. In de vorige In de beste families werd water gedronken, maar in deze serie schenk ik thee. Omdat dat de associatie met mijn moeder is.'

Lees verder in VARAgids 51 vanaf pagina 36.