De tournee zat er op 22/2 na 222 vrolijke avonden in Nederland en Vlaanderen op. We keken met het hele circus terug op een goede Tour. Even een klein medisch oponthoud afgelopen november in Rotterdam, maar dat bleek achteraf mee te vallen. De twee inhaalvoorstellingen begin januari werden misschien wel de leukste van de hele serie, die we afgelopen februari afsloten met vijf weken uitverkocht Carré. Aan het eind was ik moe, maar vrolijk en voldaan. En verkouden, maar dat ben ik altijd aan het eind van een serie.
Dit keer was het anders. Het ging niet over. Ik hoestte de voorruit uit mijn auto. “Toch geen corona?”, grapte iedereen. Keer op keer op keer. Ik kon het niet meer horen. Maar het werd niet beter. Sterker nog: de orkaankracht nam toe. Plus de pijn op mijn borst. Dan moet je naar de dokter gaan, hoor ik u denken. Daar heeft u gelijk in, maar zo zit ik niet elkaar. En dat ligt niet aan de dokter. Op een gegeven moment zei iedereen het. Mijn vrouw, mijn kinderen, mijn broer, mijn vrienden. Men had gelijk. Maar ik ging niet. Waarom niet? Weet ik niet.
Tot vrijdag de dertiende. Toen viel ik letterlijk om en werd ik met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Daar mocht ik als BN’er de corona-isolatieafdeling openen. De testen waren in eerste instantie negatief, maar het hoesten en de pijn namen toe. Ik blafte dusdanig dat de naast het ziekenhuis gelegen Johan Cruijff Arena regelmatig het dak dicht deed. Neemt u van mij aan: het was hel. Hoesthel! Al snel sloegen alle meters in het rood. Het was een loepzuivere corona.
Inmiddels ben ik thuis om verder te herstellen. Thuis in een surrealistische wereld zonder alles wat het leven leuk maakt. Alle dokters zeggen dat ik mazzel heb gehad. Heel veel mazzel zelfs. Ik geloof ze en zal me voortaan eerder melden. Ondertussen denk ik veel aan mijn collega-patiënten. Ik weet wat ze doormaken en wens hen sterkte. Ik hoop dat ik ze aanstaande vrijdag een beetje mag vermaken met de uitzending van mijn laatste theatershow. En niet alleen de patiënten natuurlijk, maar echt iedereen. Alle mensen die bang, onzeker en zacht van slag zijn. Ik hoop hun logische onzekerheid twee uurtjes te verlichten. De show is half februari opgenomen en toen was het virus nog ver van mijn ziekenhuisbed. Hoe het programma heet? Met de kennis van nu! Een nogal toepasselijke titel in dit geval.
Meer Youp van ’t Hek? Lees iedere week zijn column in de VARAgids!