Looking: The Movie: alsnog een mooi afscheid

 

Waar ging het toch mis met HBO-reeks Looking ? Aangekondigd als een realistische tegenhanger van Queer as Folk kreeg de tragikomische serie over drie homo-twintigers in San Francisco die hun weg in het leven zoeken overwegend goede recensies. Maar hoewel de fans met Looking weg liepen, liet het grote publiek de serie links liggen.

Authenticiteit is in theorie leuk, maar in de praktijk kost het meer moeite om sympathie op te brengen voor al die twijfelende en klagende mannen met hun nukken en hun grillen. Na twee seizoenen trok HBO de stekker er uit; met de afrondende, anderhalf uur durende film hoopt de zender de pijn voor de vaste kijkers iets te verzachten. De drie hoofdpersonages mogen dan zeurkousen zijn,  de existentiële crises waarin ze aan het slot van seizoen 2 allemaal zaten, gun je niemand.

Looking: The Movie speelt zich tien jaar later af. Patrick (musicalster Jonathan Groff) woont inmiddels elders en keert voor de bruiloft van Agustin (Frankie J. Alvarez) en Eddie terug naar San Francisco. Gelukkig wonen zijn beide exen - lieve latino Richie en sexy technerd Kevin - daar ook nog, wat Patrick binnen no-time weer aan het twijfelen brengt: zit ik met mijn leven op de juiste koers? En heb ik ooit kans op liefde als ik mijn eigen houding niet verander?

De grote finale doet geen enkele moeite om alsnog niet-fans voor zich te winnen; wie zonder voorkennis van de twee seizoenen kijkt, zal snel zijn interesse verliezen of verdwalen in de wirwar van personages. Voor de trouwe Looking -schare daarentegen biedt The Movie echter precies wat ze verlangden: een laatste weerzien met hun geliefde vrienden in San Francisco en de wetenschap dat het drietal (voor nu) een zekere vorm van geluk heeft weten te vinden. De snedige dialogen houden de vaart erin en met de trouwambtenaar van Tyne Daly (vroeger Lacey van Cagney) weet bedenker Andrew Haigh in elk geval nog één nieuw memorabel personage aan het rijke tableau van Looking toe te voegen.