Kool op Comic-Con (slot)

Na vijf dagen Comic-Con is het moeilijk voor te stellen dat de binnenstad van San Diego vandaag weer in normale staat terugkeert. Dat het hotel naast het conventiecentrum geen twintig verdiepingen hoge horrorversiering meer heeft. Dat er geen kilometerslange rij mensen om het conventiecentrum, over de boulevard en door het park kronkelt. Dat er geen enorme Powerpuff Girls boven het park zweven. Dat je niemand een zin hoort beginnen met ‘Nu we het toch over Prinses Leia hebben...’ Maar vooral: dat iedereen op straat weer in zijn gewone burgerkloffie loopt.

 

[rev_slider alias="comiccon2"]

 

Als je naar Comic-Con gaat, krijg je de vraag van ongeveer iedereen: ‘Hoe ga je verkleed?’ En dat is natuurlijk een logische: het zijn altijd de beelden van de prachtig uitgedoste fans die de wereld over gaan. En ook al is het toch niet helemaal zo dat daadwerkelijk iedereen in een kostuum naar San Diego afreist; een hele grote groep doet dat wel en de meesten doen dat extreem goed.

Bij de heren lijken de populaire outfits niet aan enorme verandering onderhevig. Al jaren is San Diego in juli vergeven van de Captain America’s, en kom je om de haverklap een The Joker tegen, meestal in de versie van Heath Ledger. Ook Stormtroopers zijn vaste prik, alhoewel zij dit jaar wel hun wapens moesten laten checken op nepheid. Comic-Con mag dan een heerlijke fantasiebubbel vormen, de superheldloze wereld daarbuiten kun je niet helemaal buitensluiten.

De vrouwen zijn – hoe verrassend – trendgevoeliger in hun kostuums. Dit jaar kwamen twee personages met stip binnen op de lijst met populaire outfits. De dames onder de twaalf gooiden massaal hun prinsessenjurkjes aan de kant om stoer als Rey uit Star Wars rond te lopen. De oudere generatie zorgde voor de populairste outfit op Comic-Con dit jaar: Harley Quinn, het liefje van The Joker en een van de belangrijkste personages van de film Suicide Squad, die binnenkort uitkomt.

Toegegeven: de kostuums werken aanstekelijk. Na drie Comic-Cons voel ik me haast schuldig die saaie journalist te zijn die het te awkward vindt om als Pokémon aan te schuiven bij de cast van The Walking Dead , of verkleed als Chewbacca Christian Slater te interviewen – mijn en vermoedelijk ook zíjn gebrek aan kennis van de Shyriiwook-taal nog daargelaten.

Misschien dat ik het volgend jaar toch eens doe. Gewoon zo’n pak aan en ervoor gaan. En nu we het toch over Prinses Leia hebben: zou je Christian Slater nog wel verstaan met zulke vlechten om je oor?