Interview met Ryanne van Dorst

In het derde seizoen van Nacht-dieren zoek je weer mensen op die in de nacht leven. Hoe was het om het programma te maken in tijden van corona?
Ik twijfelde of ik een nieuw seizoen moest gaan maken, want ik vind dat je niet in herhaling moet vallen. Toen kwam de coronacrisis, en bedacht ik me: die nachten gaan nu anders zijn. Ik merkte het ook bij mezelf: ik was altijd veel op ’s nachts, en dan niet per se om uit te gaan of te zuipen, maar om thuis te kunnen creëren, of na te denken, of rustig een boek te lezen. Om je te onttrekken aan de hectiek van het dagelijks leven. Maar tijdens die lockdown was het overdag ook rustig, dus schoof mijn eigen ritme ook meer naar de dag. Nu was er ’s nachts echt helemaal geen hond meer op straat, of zelfs wakker. En de mensen die dan nog wakker waren, dat zijn geen mensen die de hele nacht in de kroeg zitten, want dat ging toen gewoon niet. Dat zijn dan mensen die misschien nog wel meer geïsoleerd zijn geraakt. Die moeten een reden hebben om buiten te zijn. Daar was ik benieuwd naar. Ik wilde die nieuwe nachten meemaken.

Ik zag de eerste aflevering, die zich afspeelt in Haarlem en die je in juni hebt opgenomen.
Dan heb je gezien dat er een paar heftige verhalen tussen zitten. Zoals dat van de kunstenaar Cees, die ik tegenkwam in een tunnel. Hij vertelde dat hij in korte tijd twee geliefden heeft verloren, zowel zijn vriend als zijn galerie-houdster. Dat verhaal heeft heel veel indruk op mij gemaakt. Dat verdriet kon hij niet kwijt, liep hij midden in de nacht zijn hond uit te laten. Op zo’n moment had ik heel sterk de behoefte om die man een knuffel te geven, van ‘godverdomme, wat is dit kut zeg’. Dan voel je jezelf ook een beetje een therapeut. Best heftig, en dat is meerdere keren gebeurd in de  nieuwe reeks. Het is allemaal wat intenser.

Verder ga je dit seizoen naar Apeldoorn, Den Bosch, Leeuwarden en Dordrecht. Kun je in elke stad genoeg spannende verhalen vinden?
Dat zal je verbazen. Je vindt altijd wel wat. Het moelijkste heb ik het gehad in seizoen 1 in het oosten van het land, in Doetinchem en Deventer, maar zelfs dat werd een mooie aflevering. Mensen die er bewust voor kiezen om wakker te zijn, die hebben allemaal een bijzonder verhaal. Het zijn vaak ook mensen die minder in het daglicht passen. Zij zoeken de rust en ruimte van de nacht op omdat ze dan meer zichzelf, meer expressief en extravert kunnen zijn.

Lees verder in VARAgids 41 vanaf pagina 8.