House of Cards S05: plottwists en buitenissige uitstapjes

De Amerikaanse Presidentsverkiezingen. Wint Underwood ze? Wat we verwachtten dat het grootste spektakelstuk van seizoen vijf zou worden, wordt verrassend casual afgehandeld. Ja ja, er zijn verkiezingen, lijkt dit seizoen te willen zeggen. Maar House of Cards is als een schaakspel en richt zich op de vijf zetten erná. Dat zorgt voor wat anti-climactische afleveringen. Daartegenover staat dat er een traag opbouwende spanning onder de oppervlakte borrelt. Als dit niet hun endgame is, wat dan in godsnaam wel?

Een frisse impuls dit seizoen met vier nieuwe personages. Tom Hammerschmidt, steeds meer de nukkige oude man, neemt vers bloed aan voor zijn onderzoek naar de Underwoods. Hij heet Sean Jeffries (Korey Jackson) en hij is minstens zo doortrapt als zijn baas. Ook introduceert de eerste aflevering Congreslid Alex Romero (James Martinez), een Democraat die best bereid is om zich tegen zijn eigen partij te keren voor de juiste prijs.

De Conway-campagne wordt vanaf aflevering drie versterkt door Mark Usher (Campbell Scott), een spindoctor met een zachte stem en een voorkeur voor coltruien. Maar goed ook, want Conway begint flink door te draaien. Even lijkt er een interessant lijntje uitgezet te worden over zijn militaire verleden, maar dat wordt abrupt afgebroken. Het is te hopen dat die belofte nog ingelost wordt.

De Underwoods zijn weer een team, maar ze zwemmen nog altijd niet volledig synchroon. In aflevering zeven krijgen ze ondersteuning van Patricia Clarkson in de vorm van de enigmatische Jane Davis. Officieel werkt ze voor de regering als adjunct-secretaris van Koophandel en Internationale Handel. Maar Davis beschikt over de vaardigheden van een veel clandestiener figuur, en al snel ontpopt ze zich als een spin in het web die precies weet aan welke draadjes ze moet trekken. De vraag is alleen wanneer ze daar zin in heeft, en aan wiens kant ze nou eigenlijk staat.

Franks geschiedenis in acht nemend kun je je met recht ongerust maken over het lot van vaste personages nu er zoveel nieuwe bijkomen. Seizoen vijf neemt zulke buitenissige uitstapjes dat niets meer te gek lijkt. Denk aan bizarre bijeenkomsten van een geheim genootschap dat de Kraai van Elysium aanbidt met vuuroffers terwijl ze ‘bevrijd ons’ scanderen. Of Underwood die de FBI gebruikt als persoonlijk klusjesteam. Verkiezingen die zo volledig in de soep lopen dat het twijfelachtig wordt of ze nog wel wettig zijn. Wanneer zich dan een plottwist aandient, kun je slechts matige verbazing tonen.

Een veelbelovende eerste aflevering suggereerde nog dat we terugkeerden naar een tijdperk waarin afleveringen aan elkaar hingen van Underwoods gekonkel. Die tijd lijkt definitief voorbij. Het mechaniek is zoveel groter geworden dat zelfs Frank er minder vat op heeft. Maar Claire is opgestaan als tweede speler en die weet er wel raad mee. De laatste twee afleveringen zijn niet voor niets door Robin Wright geregisseerd.