Homemade: 17 korte films in coronatijd

Natuurlijk gingen filmmakers in de coronacrisis op een gegeven moment in quarantaine hun eigen omgeving registreren. Homemade is een initiatief van onder meer de Chileense meester Pablo Larraín; een verzameling van maar liefst 17 korte films. Huisgemaakte, of in huis gemaakte films. Hoewel sommige cineasten de straat verkiezen boven hun eigen stulpje. We lichten er vier uit.

We zien een vrouw, ergens in Los Angeles. ‘Er was eens een meisje dat woonde in Los Angeles, Californië. Dit is haar huis. Het is 15 mei 2020.’ Het zijn de zalvende woorden van actrice Cate Blanchett , die beelden van een fietsende Amirpour (bekend van de cultklassieker A Girl Walks Home Alone at Night, 2014) begeleidt. Het is dromerige cinema, bij vlagen unheimisch. In de coronatijd is er niemand die de befaamde Hollywood Walk of Fame komt bekijken, alsof beroemdheid an sich een andere betekenis heeft gekregen. Het is ook een hoopvolle film, over – zoals de titel insinueert – hét uitrijden. We zullen het samen moeten uitrijden.

Khaled Mouzanar verzorgt steevast de muzikale composities in de films van zijn echtgenote Nadine Labaki. (Hun festivalhit Capernaum was vorig jaar genomineerd voor een Oscar.) Het echtpaar woont in Beiroet. Daar filmde Mouzanar op een magische avond – de 57 e dag in quarantaine – hoe hun dochter op zijn kantoor begon te improviseren met een paarse eenhoornknuffel. We zien hoe ze fantaseert dat haar familie weg is, terwijl ze ronddraait op een bureaustoel en stiekem de toetsen van een piano indrukt. Het kind zit in haar cocon terwijl junglegeluiden worden afgespeeld. Waarmee Labaki en Mouzanar met deze film ook weer tijdelijk terugkeren naar hun eigen jeugd, zo lijkt het.

De Mexicaanse filmmaker Natalia Beristaín – bekend van Los Adioses (2017) – verlegt in ESPACIOS ook de focus naar haar dochter, Jacinta. We zien hoe ze groente snijdt terwijl op de achtergrond een huilende wolf klinkt. Dan horen we sirenes en fluitende vogels, terwijl het jonge meisje een ei bakt. Onder deze beelden speelt Beristaín geluid af van homevideo’s uit een tijd waarin ze nog wel met haar dochter de straat op kon; toen er nog van alles mogelijk was. Nu moet Jacinta zichzelf vermaken. Haar eigen gezicht schminken, de vriendjes en vriendinnetjes er maar bij bedenken. Met als resultaat een mooi contrast tussen voor en tijdens corona.

De bijdrage van Rachel Morrison – vooral bekend als cameravrouw van Mudbound (2017) en Black Panther (2018) staat in het teken van moederschap en is misschien wel een van de mooisten uit de Homemade-reeks. Ze filmt haar zoontje Wiley. Het zijn prachtige beelden, veelal in slow-motion. Via hem herinnert ze zich haar eigen moeder. De mooie en minder mooie aspecten van haar jeugd. Hoe ze hun auto door de carwash reden terwijl deze al schoon was, puur voor de ervaring. Hoe haar vader haar op een gegeven moment instopte als het bedtijd was. En dan weer terug naar haar zoontje, die de herinneringen aan zonovergoten excursies in coronatijd, heerlijk struinen door het weelderige groen, hopelijk nooit meer zal vergeten.