Herkansing: True Detective S2

 

Zelden werd er zo reikhalzend naar het tweede seizoen van een tv-serie uitgekeken, en zelden werd er zo negatief geoordeeld toen dat seizoen eindelijk op de buis verscheen. Nu zal het één ongetwijfeld met het ander te maken hebben, want True detective is nu eenmaal een uitgesproken serie, met een heftige verhaallijn en een bijbehorend inktzwart wereldbeeld. Een serie die de tongen hoe dan ook losmaakt. Het eerste seizoen, met Matthew McConaughey en Woody Harrelson als het onwaarschijnlijke detectiveduo Rust Cohle en Marty Hart, dat in Louisiana op een occulte sekte stuitte, liet een verpletterende indruk achter op de kijker. In de pers waren de superlatieven niet aan te slepen. True detective won in 2014 een Emmy Award voor beste camerawerk, en ook McConaughey werd veelvuldig bekroond voor zijn ongrijpbare transformatie tot de nihilistische filosoof annex politieman Rust Cohle.

En toen moest Nic Pizzolatto, schrijver en ‘showrunner’ van de serie, voor HBO aan de slag met een tweede reeks. Aangezien het eerste seizoen een afgesloten verhaal vormde, was al snel duidelijk dat hoofdrolspelers McConaughey en Harrelson niet terug zouden keren, net zomin als de moerasrijke omgeving van de broeierige zuidelijke staat Louisiana. Maar wat dan wel? Daarover werd in de entertainmentpers oneindig veel gespeculeerd. Elk snippertje informatie dat over True detective 2 naar buiten kwam, werd omgesmeed tot een brekend nieuwsbericht. Vrijwel alle grote acteurs kwamen voorbij als mogelijke nieuwe hoofdrolspelers: Jessica Chastain, Joaquin Phoenix, Christian Bale en Cate Blanchett. Geen van allen werden het uiteindelijk, pas toen in september 2014 naar buiten kwam dat Colin Farrell gecast was, was er écht nieuws.

Op 21 juni 2015 was het eindelijk zover. De eerste aflevering van True Detective 2 werd uitgezonden door HBO. De nieuwe plaats van handeling is het industriestadje Vinci in Californië, waarvan wordt verteld dat het meest corrupte stad van LA County is en de grootste luchtvervuiler van Californië. ‘Er wordt jaarlijks 13 miljoen kilo aan giftig afval uitgestoten’, wordt er koeltjes opgemerkt.

De nieuwe reeks van True detective heeft niet twee hoofdpersonen, maar vier. Daarvan zijn er drie detectives, die zich alle drie vanuit een andere politieafdeling buigen over de moord op lokaal politicus Ben Caspere. In aflevering één wordt Caspere dood aangetroffen in zijn Cadillac, vlak voor de presentatie van een prestigieus project rond een hogesnelheidstreinlijn. De vierde hoofdpersoon is de beroepscrimineel en casino-uitbater Frank Samyon (Vince Vaughn), die duistere zaken deed met Caspere, en er daarom ook belang bij heeft om de moordenaar zo snel mogelijk te vinden.

Terwijl de drie detectives zich op de zaak rond Caspere storten, zien we dat ze alle drie kampen met een zwaar getroebleerd privéleven. De agressieve, labiele Ray Velcoro (Colin Farrell) heeft een zoontje, die waarschijnlijk is voortgekomen uit een verkrachting van zijn ex-vrouw. Het mollige, roodharige zoontje wordt gepest: in aflevering één worden zijn nieuwe gympen vernield. Dit maakt Ray zo woest dat hij naar het huis van de pester rijdt en zijn vader zwaar mishandelt met een boksbeugel. Wanneer vader bloedend op de stoep ligt, bijt Ray het zoontje toe: ‘'Als je nog één keer iemand pest, dan neuk ik je vader met het onthoofde lijk van je moeder hier op de oprijlaan.’ Welkom terug allemaal in het universum van True detective , lijkt scenarist Pizzolatto duidelijk te willen maken met deze huiveringwekkende scène.

Antigone ‘Ani’ Bezzerides (Rachel McAdams) komt uit een hippiefamilie, en in de eerste aflevering zien we hoe ze haar zus tegenkomt tijdens een inval in een webcambordeel. Volgens de zus is het geen porno wat ze maakt, maar avantgardistisch theater. Later brengt Ani ook nog een bezoekje aan haar langharige New Age-vader, die zegt dat ze ‘boos op de wereld, vooral op mannen’ is. Waar dat laatste mee te maken heeft, leren we later in het seizoen. Paul Woodrugh (Taylor Kitsch) tenslotte, is een motoragent met een oorlogsverleden die zijn homoseksualiteit niet kan accepteren. Kortom, een fraai pakket trauma’s voor onze hoofdpersonen.

De reacties op de eerste aflevering en de daarop volgende afleveringen waren pittig. De plot zou veel te onbegrijpelijk en wijdlopig zijn, de personages clichématig, met lachwekkend-ernstige uitspraken als ‘Doe nooit iets omdat je honger hebt, zelfs niet eten’ en ‘Je hebt een vrouw nodig, Ray, een vrouw verzacht onze slechte gewoontes’ (beiden afkomstig van Frank). Dit soort oneliners, terwijl Ray en Frank en een smoezelige bar zitten en we op de achtergrond het nummer ‘This is my least favorite life’ van Lera Lynn horen; volgens velen lag het er te dik bovenop.

Tot zover de eerste reacties, maar nu we met iets meer afstand naar de tweede reeks kunnen kijken, is het dan echt wel zo slecht? Wie alle acht afleveringen van seizoen twee overziet, ziet toch een behoorlijk spannende serie, met boeiende verhaallijnen en sterke acteurs. Aflevering één is misschien wat ongelukkig, met caféscènes die heel graag op een David Lynch-film willen lijken, maar het duidelijk niet zijn. Later schreven sommige critici dat Pizzolatto, die een groot kenner is van het detectivegenre, hier ironische verwijzingen plaatst naar films en romans met Los Angeles en Californië als locatie. Als dat zo is, dan kwamen Pizzolatto’s referenties niet goed over. Voor dergelijke ironische knipogen is ook eigenlijk geen plaats in een serie met de ernst van True detective.

Wat wel naarstig gemist wordt is de hand van Cary Fukunaga, regisseur en cameraman van seizoen één. Zijn afwezigheid maakt dat seizoen twee er veel minder bijzonder en artistiek gefilmd uitziet. Waar je bij seizoen één vaak dacht ‘Kon ik deze waanzinnige shots maar op een bioscoopscherm zien’, heeft de tweede reeks toch echt genoeg aan het tv-scherm.

Toch is True detective 2 het kijken waard; zeker voor diegenen die geen genoeg kunnen krijgen van cynische kijkjes op het glamourleven in Californië, inclusief seksorgies, moreel verrotte politici en enge strakgetrokken plastisch chirurgen. Soms is het ook wel lekker dat het allemaal tegen de clichés aanschuurt. En ondertussen is het wachten op True detective seizoen 3, als dat er tenminste ooit gaat komen. Het speculeren gaat in ieder geval vrolijk verder.