Herhaling

Het is presentator Martine van Os die het zelf altijd zegt: We zijn er bijna! is langzame televisie waarin eigenlijk weinig tot niets gebeurt. Toch scoorde dit bedaarde kampeerprogramma in de herhaling – er waren langdurig en veel corona-mondkapjes in beeld – begin juli bijna een miljoen kijkers. En met die klinkende cijfers wist de MAX-karavaan nieuwe (live)pro- gramma’s en paradepaardjes als De oranjezomer, Boulevard, Renze, Nieuwsuur en De moeite waard?! moeiteloos achter zich te laten.

Van Os heeft geen verklaring paraat voor dit recycle-succes. ‘Maar ik vind het fijn dat er zoveel mensen plezier aan beleven. En ik hoop dat ze ook weer gaan genieten van de nieuwe serie die volgende maand begint.’ Met een herhaling wordt overigens niet het opnieuw uitzenden van een programma direct de (mid)dag of nacht erna bedoeld. Dat heet uitgesteld kijken. Een herhaling is een eerder vertoonde  aflevering, complete reeks of een film die op een veel later tijdstip integraal wordt gerecycled. Dus geen fragmenten of clips van spraakmakende confrontaties in talkshows of de donorshow die eindeloos terugkeren. 

Mediadeskundige en ouddirecteur SBS 6 Tina Nijkamp over de eigenschappen die een programma geschikt maken
voor hergebruik: ‘Het gaat om afgeronde en redelijk tijdloze verhalen. Stand alones die je los kunt kijken zonder een hele serie te hoeven volgen om de rode draad te begrijpen. Daaronder: Kopen zonder kijken, Undercover in Nederland, Floortje naar het einde van de wereld, Mr. Frank Visser doet uitspraak en Rail away. De programma’s moeten zeker geen wedstrijdelement bevatten. Van Holland’s got talent of Heel Holland bakt weet je de afloop al, dat haalt een groot deel van de spanning en plezier weg. In die categorie zie je in de herhaling hooguit compilaties: de beste goochelaars, zangers of dansers van het seizoen of van verschillende jaargangen.’ 

Martine van Os’ We zijn er bijna! blijkt niet het enige programma uit de herhaal-carrousel van NPO en commerciële omroepen dat recent goed scoorde. Zo was een rerun (eerder uitgezonden in november 2021) van emigratieknaller Ik vertrek zaterdagavond 17 juni, inclusief uitgesteld kijken, zelfs het best bekeken programma. Betekent deze topklassering dat het wel meevalt met die altijd weer terugkerende klachten over grote hoeveelheden ‘oude meuk’ op televisie? Of impliceert die positie van Ik vertrek iets anders?

Tina Nijkamp: ‘Wat mij betreft zegt het vooral dat de zaterdag- avond bestond uit nieuwe programma’s die niemand wil zien. Dat moet een wake up-call zijn voor tv-makers. Kijkers liepen niet warm voor Zing!, Blow up of een quiz met Johnny de Mol. Zo simpel is het. Natuurlijk was het mooi weer en willen mensen dan barbecueën, op het terras zitten of familie bezoeken. Maar dan nog is het raar dat een herhaling de meeste kijkers trekt. Verder vind ik het niet kunnen dat de NPO met zo’n immens budget

in de zomer zoveel herhalingen inzet. Toen ik de open haard nog aan had in april begon het al met onder meer Het verhaal van Vlaanderen. Het zijn er procentueel gezien nog meer dan bij RTL 4 en SBS 6.’

Lees verder op blz. 27 van VARAgids 30.