Goldie: ontroerend Amerikaans debuut van Sam de Jong

Foto credits: Cherry Pickers Film

Goldie is een extreem tof meisje in New York, gespeeld door het succesvolle en idiosyncratische topmodel Slick Woods. Goldie heeft twee lieve kleine zusjes, een afwezige vader en een moeder die een verhouding heeft met een drugdealer. Goldie wil, zoals velen om haar heen, een ster worden en probeert als danseres in een videoclip van een succesvolle lokale rapper terecht te komen. Maar die pogingen worden doorkruist als moeder in de gevangenis belandt door toedoen van haar dealende vriend, en Jeugdzorg achter de minderjarige zusjes van Goldie aan begint te zitten om ze in een pleeggezin te plaatsen. Goldie ontsnapt met haar zusjes aan de hand ternauwernood en brengt ze onder bij een volwassen vriendin, en slaapt zelf op de bank bij een serie vrienden. Goldie is intens sympathiek, maar ook een onverbeterlijke dievegge en een koppige bijdehante lastpak. Ze denkt dat de poen die ze gaat verdienen met beroemdheid haarzelf en haar zusjes het emotionele en financiële leven zal redden. Ze denkt ook dat een extreem gave knalgele bontjas, die veel te duur is, haar als een soort talisman richting die roem zal stuwen. Om hem te kunnen bekostigen stort ze zich in criminele avonturen, net als de held in Prins.

De Jong gebruikt ook in deze film weer deels professionele acteurs en deels in de buurt gescoute amateurs en dat werkt weer zeer goed. De film werd net als Prins geproduceerd door de filmafdeling van mediabedrijf Vice en geheel in New York opgenomen met een Amerikaanse cast en crew, gedurende 21 snoeihete weken. De Jong heeft het hectische tempo en dito montage van Prins getemperd en het resultaat is een vaak dromerige, lome film, in de goede betekenissen van die woorden.

Goldie verkeert net als de jongens in Prins veel op straat en we lopen en rennen met haar mee door de wijken van New York City, die op een lichtjes surrealistische manier in beeld worden gebracht. Het gebruik van technieken als slowmotion, freeze frames, olieverf-achtige animaties, muziek die contrasteert met de beelden en soms zeer wijde shots met een statisch en laag camera-standpunt, levert afwisselend scènes op met een aanstekelijke energie of juist een zekere melancholische vervreemding. We volgen Goldie en haar pogingen haar zusjes te behoeden, haar jas te bemachtigen en haar videoclip te regelen gedurende een paar dagen. Naarmate ze successen boekt, wint ze ook aan inzicht en in de tamelijk verpletterende en van veraf gefilmde climax tijdens de opnames van de videoclip, besef je dat je inmiddels zeer veel houdt van Goldie en dat het einde van de film, hoewel schrijnend, het enige juiste is dat Sam de Jong voor zijn heldin had kunnen verzinnen. Goldie overwint zichzelf op een tamelijk hartverscheurende manier. Het lef van De Jong om een trage, in veel opzichten onverwacht conventionele en daardoor juist zeer effectieve film te maken over in wezen diep sympathieke mensen, maakt veel indruk. Het verhaal is misschien klein, maar tegelijk maken De Jong en Slick Woods het imponerend groots.