Glitch S1E1: danse macabre Down Under

 

Als agent Hayes (Patrick Brammall) midden in de nacht een melding krijgt van overlast op de begraafplaats van het Australische dorpje Yoorana, denkt hij in eerste instantie dat hij een paar dronken idioten moet aanhouden. De verdwaasde personen zijn echter niet onder invloed: ze zijn zojuist uit hun eigen graf geklommen – logisch dat ze een beetje in de war zijn. Zodra de ex-doden in bad zijn geweest, herkent Hayes zijn overleden vrouw Kate (Emma Booth).

Hoe en waarom deze mensen tot leven zijn gekomen is een mysterie. Ze kennen elkaar niet, en leefden soms niet eens in dezelfde eeuw. We kennen een vergelijkbaar uitgangspunt al uit Les révenants , de Amerikaanse remake The Returned én de serie Resurrection.

Knap is dat het levensverhaal van de verschillende personages de bewogen geschiedenis van het in verval geraakte plaatsje (en Australië zelf) illustreren. Oud-burgemeester Patrick Fitzgerald (Ned Dennehy), die na 150 jaar herrijst, brengt onfrisse ideeën over aboriginals mee uit de 19de eeuw. De Italiaan Carlo (James Monarski) herinnert zich dat hij in de Tweede Wereldoorlog preventief werd geïnterneerd door de Australische regering. Voor de één is Yoorana het paradijs op aarde, voor de ander de hel.

Eenmaal terug onder de levenden, krijgen de teruggekeerden het emotioneel zwaar voor de kiezen. Echtgenoten zijn inmiddels hertrouwd of dementerend, de wereld waar ze in terechtkomen is de hunne niet meer. Op de achtergrond sluimert de aanwezigheid van een mysterieus researchcomplex, dat rare radiosignalen uitzendt. Wat moet een creepy instituut as Noregard in een afgelegen gehucht? Of zit het er juist omdát Yoorana zo'n afgelegen, onbeduidend plaatsje is?

Glitch is niet baanbrekend, maar zeker een onderhoudend, mysterieus drama. Typisch zo’n serie die een beetje ondergesneeuwd raakt in het uitgebreide Netflix-aanbod.