Get Duked!: fris, speels en hilarisch

Het is al sinds 1956 een traditie: jonge delinquenten uit Edinburgh die enkele nachten in de Schotse Hooglanden bivakkeren. Filmmaker Ninian Doff illustreert in zijn speelfilmdebuut hoezeer de jeugd van tegenwoordig is vervreemd van de natuur. Drie minkukels – Ian (Samuel Bottemley), DJ Beatroot (Viraj Juneja) en Duncan (Lewis Gribben) – staren gebiologeerd naar hun smartphone op de ochtend van vertrek. Gelegenheidsleraar Carlyle (Jonathan Aris) legt eenmaal gearriveerd op de groene heuvels uit dat de jongens – bij wie sulletje Dean (Rian Gordon) zich intussen heeft gevoegd – de landkaart moeten gebruiken om kilometers verderop de plek te vinden waar ze kunnen kamperen. Telefoons doen het hier niet.

Ian besluit evenwel het hoekje van de kaart te gebruiken om een ferme joint van te maken. Ach, geen probleem, aldus DJ Beatroot: de leraar wees toch vooral naar het midden van de kaart. Waarop Duncan opmerkt dat je toch niet kan verdwalen in het Schotse landschap: er zijn geen hoekjes om je in te verstoppen. Hoewel meester Carlyle eerder al opmerkt dat er elk jaar mensen verdwijnen in het dunbevolkte gebied. En wie is de geheimzinnige person die het gezelschap achtervolgt? Het blijkt een kolderieke graaf (komiek Eddie Izzard speelt de ‘Duke’ uit de titel) te zijn die met zijn gravin het jonge gezelschap opjaagt.

Het tempo ligt derhalve van meet af aan hoog in Get Duked! Een achtbaanrit die afgelopen voorjaar – toen de film ook op het filmfestival van Rotterdam te zien was – nog een andere titel droeg: Boyz in the Wood. Een knipoog naar Boyz n the Hood. Een verwijzing dat de Schotse film is gelardeerd met hiphop. En hiphop en de Schotse Hooglanden blijken een fijne combinatie. Sowieso is Doff behept met het visualiseren van muziek: op zijn palmareslijst staan al een flink aantal videoclips. En ook in Get Duked! schroomt hij niet de grenzen van het medium te verkennen met splitscreens en geestig knip- en plakwerk.

Het resultaat is een heerlijk groteske komedie, die memoreert aan het werk van Ben Wheatley – met name diens Sightseers (2012) – en aan Taika Waititi’s Hunt for the Wilderpeople (2016). Met jongelingen die de strijd aanbinden tegen de oude generatie. En dan blijkt dat generatie Z toch over meer talent beschikt dan je in het begin van de film zou vermoeden.