Die claustrofobische scène met Jon, of dat lange onafgebroken shot: werkelijk álles is geslaagd in de negende aflevering van dit seizoen.
SPOILERS!
Toegewijde kijkers weten: de negende aflevering van een seizoen Game of Thrones is altijd de spectaculairste. Met uitzondering van het vorige seizoen, want daar was het nummer acht, waarin de wildling -nederzetting Hardhome werd aangevallen door de White walkers en hun zombieleger. De regisseur van die aflevering, Miguel Sapochnik, mocht dit seizoen terugkomen voor een echte, traditionele aflevering negen: ‘Battle of the Bastards’ – oftewel de Slag om Winterfell, tussen Jon Snow en Ramsey Bolton.
Maar ho! De aflevering opent verrassend met de aanval van de Meesters van Yunkai en Astapor op Mereen, die door Daenerys wordt afgeslagen met de hulp van drie draken, een horde Dothraki en wat overredingskracht en diplomatieke kunde van Tyrion. Een goede afsluiting van een verhaallijn die vorige week nog niet echt uit de verf kwam. En met de komst van Yara en Theon – nogal abrupt, maar wel een goede dialoogscène! – zou je denken dat Daenerys nu toch zo’n beetje klaar is om naar Westeros te gaan.
De Slag om Winterfell zelf is een érg sterk staaltje filmmaken. En dat voor een tv-budget. Oké, een tamelijk groot tv-budget, maar desalniettemin. Van de dood van Rickon (jammer dat hij niet wat meer scènes had dit seizoen, dat zou het wat dramatischer hebben gemaakt) tot Jon, Tormund en Wun Wun (vaarwel, ouwe reus...) die Winterfell instormen: letterlijk álles is geslaagd. Vooral het lange onafgebroken shot waarin Jon wordt gevolgd in de chaos van de strijd is meesterlijk.
Een ander hoogtepunt is de claustrofobische scène waarin Jon onder de voet wordt gelopen en alle hoop verloren lijkt. Deze veldslag is Game of Thrones op z’n best: grimmig en rauw. Dat de overwinning van Jon en de zijnen uiteindelijk niet aan een heldendaad te danken is, maar aan een opportunistische interventie van Littlefinger en de Ridders van de Vale, is treffend. De langverwachte terugkeer van de Stark-banieren op Winterfell is dan ook eerder bitterzoet dan triomfantelijk, en het uiteindelijke lot van Ramsey is vooral heel naar en wreed. (Maar aan de andere kant: als iemand een intens nare dood verdiend dan is het Ramsey wel, dus ach.)
Twee vragen blijven na afloop hangen voor volgende week: Waarom vertelde Sansa niet aan Jon dat ze Littlefinger om hulp had gevraagd? En hoe reageert Davos op de onthulling dat Melisandre en Stannis exact een seizoen geleden Shireen hebben verbrand?
Die volgende, laatste aflevering van het seizoen is overigens extra lang – 69 minuten, de langste ooit! – en dat mag ook wel. Er zijn immers meer dan genoeg verhaallijnen die nog wat aandacht verdienen voor de lange, lange Game of Thrones -loze winter. Bovendien werden nu alwéér die verborgen voorraden wildvuur onder King’s Landing genoemd.
(En maak je alvast op voor een juichmomentje tijdens de openingscredits volgende week, als Winterfell als vanouds met het familiewapen van de Starks wordt getoond! Hoera!)
Game of Thrones S6E9: Battle of the Bastards, maandag 20 juni, 20.30 uur, HBO