Free Rein S01: Escapistisch, zoetsappig en geestdodend

Wie opgroeide in de jaren negentig zal zich vast The Adventures of Black Beauty kunnen herinneren, over de relatie tussen vrouw en dier. Dat was een spin-off van een serie uit de jaren zeventig, met eveneens een galant zwart paard als prominent personage. In de avonturenserie Free Rein – de titel verwijst naar de vrijheid om beslissingen te kunnen nemen – heet de duistere knol ditmaal Raven. Dus paardenmeisjes verenigt u: breng tien afleveringen door in het hoofd van Zoe (Jaylen Barron), de enige stoere meid die Raven weet te bedwingen.

Het is zomer en Zoe verhuist tijdelijk met moeder Maggie en zusje Rosie van het mondaine Los Angeles naar het Britse platteland. Ze trekken vanwege gesuggereerde relatieproblemen tussen moeder en vader tijdelijk in bij Maggie’s vader, in een pittoreske boerderij naast een manege. De eigenzinnige Zoe levert spitsvondig commentaar op haar nieuwe onderkomen: ‘Daar mag wel een koffieshop worden gebouwd’. En: ‘Ik bevind me in een roman van Jane Austen.’ We zien haar in de openingsscène galopperen over het strand, terwijl de camera focust op een andere pubermeid. Deze opzichtige grap – deze keer geen wit meisje in de hoofdrol – wordt snel hersteld.

Er valt evenwel een en ander valt op te merken over het zogenaamde emancipatoire karakter van Free Rein : domme mannen domineren met hun seksistische zienswijzen. Zo zijn er wel ‘vier sterke mannen nodig om Raven te kunnen bedwingen’. Alsof we op het Britse platteland subiet terugkeren naar de mores van de jaren negentig, toen uitsluitend jongedames posters van paarden op hun slaapkamer hadden hangen. Sowieso is de serie erg escapistisch en zoetsappig van aard, terwijl ook kinderen echt wel wat kunnen hebben. Neem een voorbeeld aan de gemiddelde Scandinavische kinderserie waar controversiële thema’s zonder problemen aan bod komen.

En over kinderen gesproken: waarom is Free Rein – de Nederlandse titel is Vrije Teugels – in hemelsnaam nagesynchroniseerd? Als je dan zo’n geestdodend verhaal wil volgen, doe dat dan tenminste in de voertaal. Dan is er nog enige educatieve winst te behalen. Al is ook die optie twijfelachtig: wil je als pubermeid zien hoe het personage waar jij je aan spiegelt van haar vader te horen krijgt dat ze ‘niet met jongens om mag gaan. Die zijn allemaal slecht.’ En haar vader dan? En komt er niet een periode in je leven dat je met andere mensen, ongeacht hun geslacht of seksualiteit, wil omgaan?