Emerald City S1E1-2: Moderne versie van The Wizard of Oz is uiterst vermoeiend

Dorothy woont met haar adoptieouders tussen de maisvelden, op het platteland van Kansas. In de openingsscène van Emerald City zien we hoe haar biologische moeder haar daar twintig jaar eerder afleverde. Nu werkt ze als verpleegkundige in het lokale ziekenhuis. Daar ziet ze in de verte een tornado. Dit weerfenomeen zorgt ervoor dat Dorothy weer in contact komt met haar (stervende) biologische moeder en door een politieagent wordt aangezien voor misdadiger – een duidelijke verwijzing naar Amerikaans politiegeweld. Vervolgens wordt ze via de tornado in de politieauto getransponeerd naar een sprookjeswereld, waar ze vergezeld door politiehond Toto het onbekende tegemoet treedt.

Emerald City is een moderne uitgesponnen bewerking van filmklassieker The Wizard of Oz (1939). Met in de hoofdrol geen Judy Garland-achtig type, maar Latina Adria Arjona. Vincent D’Onofrio ( Law and Order: Criminal Intent ) kruipt in de huid van de tovenaar, en Joely Richardson ( Nip/Tuck ) speelt een heks. De rest van de cast bestaat grotendeels uit een (diverse) groep nieuwelingen. Televisiezender NBC omarmt daarmee culturele diversiteit.

Desalniettemin is Emerald City , zo kan je concluderen na twee afleveringen, een grote flop. De armoedige kostuums lijken afdankertjes uit Game of Thrones evenals de sets; CGI wordt te pas en te onpas ingezet om de verhaalwereld onnodig grotesk te maken. Bovenal is het acteerwerk vermoeiend: nieuwkomer Arjona heeft slechts een gezichtsuitdrukking voor wanhoop – daar krijg je al snel genoeg van. De beroemde weg naar de tovenaar, die bezaaid is met papaverbladeren, wordt hier dus spreekwoordelijk gezien onbegaanbaar gemaakt door (professionele) onkunde.

Dit had NBC kunnen zien aankomen: kijk naar de scenarioschrijver en de regisseur die ze inhuurden. David Schulner maakte allerlei onbeduidende televisiedrama’s, en filmmaker Tarsem Singh regisseerde op The Fall (2006) na uitsluitend slecht ontvangen werk. Hoe ze toestemming kregen voor dit prestigieuze project, is dan ook een raadsel. Maar je kan er wel een conclusie uit trekken: bedenk eens iets nieuws, en laat het technicolor festijn (en meesterwerk) The Wizard of Oz met rust. Die boodschap kreeg Sam Raimi in 2013 ook al mee, toen zijn Oz the Great and Powerful door de pers werd gedecimeerd.

Regisseur Paul Greengrass maakte overigens al een eigentijdse ‘bewerking’ van The Wizard of Oz : Green Zone (2010). Dat is een bewerking van het boek Imperial Life in the Emerald City: Inside Iraq’s Green Zone van auteur Rajiv Chandrasekaran, die dus het Amerikaanse compound in Bagdad, ten tijde van de Irakoorlog, de eufemistische naam Emerald City gaf. En die Emerald City, is een stuk interessanter dan de Emerald City van NBC.