Documentary Now S2E1: Zeldzame combinatie van disciplines

 

Komieken Fred Armisen, Seth Meyers en Bill Hader leerden elkaar kennen op de set van Saturday Night Live. In Documentary Now! etaleren ze hun liefde voor het documentaire-genre door hun favoriete documentaires te parodiëren. In de opener van het tweede seizoen wordt ingehaakt op de actualiteiten met een persiflage van The War Room (1993): het befaamde portret van Bill Clinton en zijn adviseurs tijdens de presidentscampagne van 1992. In deze aflevering, getiteld The Bunker , heet de karikatuur van Bill Clinton Ben Herndon, en draait het om de gouverneursverkiezingen van Ohio. De personages van Armisen en Hader zijn gebaseerd op George Stephanopoulos en James Carville, twee van Clintons toenmalige adviseurs.

In The Bunker houden ze zich vooral bezig met de vraag hoe je de reputatie van je politieke tegenstander kan besmeuren. Ben Herndon heeft daar zichtbaar moeite mee: ‘Als ik dat wel doe, hoe slaap ik dan vannacht?’ Waarop Hader antwoord: ‘Je drinkt, en neemt pillen, zoals iedereen.’ Wie bekend is met The War Room zal zich ook de emotionele scène kunnen herinneren waarin Carville zijn teamgenoten bedankt voor hun inzet. Hader speelt daar naarstig op in: ‘Ik ga nu huilen, en het wordt een raar gejank.’

De kracht van deze parodieën zit onder meer in de aandacht voor detail: de vierkante beeldverhouding, de gedateerde kleding en de cameravoering. Je kan deze conclusie echter pas trekken als je The War Room hebt gezien. Documentary Now! is derhalve vooral boeiend als je een fervent documentairekijker bent én een liefhebber van de quasi-intelligente humor van Hader, Meyers en Armisen. Tegelijkertijd is dat de crux van de serie: twee nauwelijks verenigbare liefhebberijen – komedie en documentaire – komen samen in een niche. Uit de kijkcijfers van vorig seizoen blijkt dan ook dat er maar weinig mensen zijn die beide smaken door elkaar heen lusten.