Crush: ongeloofwaardig en voorspelbaar

Vanaf het begin is het duidelijk dat de rijke Chris Decker (Cameron Monaghan, Shameless ) onheil te wachten staat. Hij woont afgezonderd bovenop een heuvel in een gigantisch huis dat met een paar knoppen op zijn telefoon vergrendeld kan worden. Hij ligt in een scheiding en aarzelt om de scheidings- en alimentatiepapieren te ondertekenen. Wanneer hij op een avond naar de supermarkt gaat om ‘extra romige chocolade-ijs’ te kopen, ontmoet hij een jonge vrouw in een gele regenjas die zichzelf Sky noemt (Lilly Krug). Ze is op zoek naar een goede fles wijn en vraagt of hij haar kan helpen.

Niet verrassend staat ze buiten te wachten op haar Uber die net heeft afgezegd als Chris naar buiten komt en haar uiteraard aanbiedt om haar naar huis te brengen. Ze woont met huisgenoot ‘Loony Lisa’ (Ash Santos) in een motel waar Ronald (John Malkovich) de beheerder is. Uiteindelijk gaat ze toch met Chris mee en de twee belanden al snel naakt in bed. Chris denkt dat hij een nieuwe liefde heeft gevonden, maar Sky heeft andere plannen.

De volgende ochtend is ze verdwenen en Chris zoekt haar op haar werk op en vanaf dat moment infiltreert Sky zich als een slimme manipulator in zijn leven. Ze zorgt dat hij afhankelijk van hem wordt; niet zo moeilijk want hij belandt kort na hun tweede ontmoeting in een rolstoel door een gebroken been.

Sommige elementen van de psychoseksuele thriller doen denken aan Rear Window en het personage van Sky is wellicht licht geïnspireerd door Villanelle uit Killing Eve. Maar, Crush in zijn geheel is allesbehalve als aanhoudend of intrigerend als de eerdergenoemde titels. De film probeert enigszins kritiek te geven op rijke tech-miljonairs, maar slaagt daar niet in. Het acteerwerk is bijna amateuristisch en het script zit vol ongeloofwaardige plottwisten.