Column Claudia de Breij: Verbeeld je maar (n)iets

Daphne Koster is een grootheid in het voetbal. Zomaar wat losse cijfers over haar: ze werd zeven keer landskampioen en won vijf keer de KNVB- beker. Ik ken mensen die na zo’n feit moeten zeggen: ‘Voor vrouwen.’ Dat zijn niet eens alleen maar vrouwenhatende sukkels. Dat zijn ook zogenaamd progressieve mannen, van wie vrouwen alles mogen in het leven, als ze maar van voetbal afblijven.

Daphne Koster, inmiddels manager vrouwenvoetbal bij Ajax, postte laatst een filmpje dat je écht even
moet zien. Kijken tot het einde. Ik heb het gerepost, dus kijk anders maar via @claudiadebreij op Twitter
als je het niet snel genoeg kan vinden. En beloof me: pas verder lezen als het helemaal afgelopen is.

Gekeken?

Oké, ik zal het vertellen voor wie te lui is (of écht van Twitter af is vanwege enge Elon). Je ziet beelden van voetballers. Franse voetballers zoals Mbappé en Griezmann. Schitterende acties, gelardeerd met lyrisch commentaar. Heel eerlijk: toen ik het keek dacht ik even ‘Dit soort acties, deze schwung, die enorme ervaring, de balbeheersing, die snelheid... dat zie je niet bij de vrouwen.’ Toen begon het filmpje opnieuw. De trucage werd onthuld. Alle acties die je eerder had gezien door Mbappé, Griezmann en de anderen waren niet van hen. Ze waren van speelsters (wier namen ik dus nog niet ken) van het Franse elftal voor vrouwen. Er waren mannenlichamen en beroemde voetbalhoofden geshopt op de plek van de originele beelden. Het was beeldschoon. Ik had kippenvel. Ook vanwege het zinnetje dat Daphe Koster erbij had geschreven: Verbeeld je maar (n)iets. 

Dit was het motto van de zo gemiste Jellie Brouwer. Zij schreef dit op haar tegel. Verbeeld je maar (n)iets. Wat een vrouw, wat een nalatenschap. Nadat ik het filmpje had geplaatst, regende het reacties als ‘schitterend!’ en ‘wat gaaf ’. Die reacties waren van vrouwen. De reacties van mannen kwamen neer op ‘hou op met het ontkennen van niveauverschil’. Zo schattig. Terwijl ze dus létterlijk naar acties van vrouwen kijken. 

En als het nou waar zou zijn, laten we nou eens zeggen dat er veel meer van dat soort spectaculaire acties in het huidige mannenvoetbal te zien zijn dan in het vrouwenvoetbal, dan nog vraag ik me af: wat wil je bereiken door dat steeds te zeggen? Dat vrouwen er dan maar mee stoppen? Wil je echt graag je dochter leren dat wat zij doet minder potentie heeft dan wat je zoon doet? Er was ook een tijd dat vrouwen niet werden geacht journalist te worden. Of arts, wetenschapper of oudejaarsconferencier. Sterker nog, er is een tijd waarin vrouwen niet als leider van dit land werden gezien en die tijd is nu. Als je steeds maar weer wilt benadrukken waarin vrouwenvoetbal verschilt, ja in jouw ogen mínder is dan mannenvoetbal kun je aansluiten bij de strijders tegen het vrouwenkiesrecht, de actievoerders die vochten tegen het recht voor vrouwen op het openen van een eigen bankrekening. Ga er maar bij staan, kijk daar, daar staan ze. In een heel sneu hoekje van het verleden.