Column Claudia de Breij: Macht

‘Maar waarom lacht Messi nu dan alweer?’ wil mijn jongste zoon weten. Hij houdt van voetbal. En van TikTok. Dat weten de Chinese vrienden die zijn algoritme besturen ook, dus heeft hij honderden filmpjes van een huilende Lionel Messi gezien in zijn TikTok-tijdlijn. ‘Hij wil helemaal niet weg bij Barcelona. Hij is echt heel verdrietig.’ Hij kan dit, met zijn elf jaar, heel goed invoelen. Hij wil ook niet naar een ander voetbalteam, de jongens met wie hij in het elftal zit zijn gewoon heel leuk.

Twee dagen later zwaait op Tiktok alweer een vrolijke, in Paris St. Germain-shirt gestoken Lionel Messi. Mijn zoon is blij; hij is voor Paris St. Germain! En nu is, naast Neymar en Mbappé, nog een van zijn helden naar zijn club. Hoe is het mogelijk? Paris St. Germain als lievelingsclub is overigens een vrij willekeurige voorliefde van hem. Of random, zoals zijn broer en hij dat zelf noemen. Er was gewoon nog niemand voor Paris St. Germain in de klas, dus dat was fijn. Dan kon je ook met niemand ruzie krijgen omdat je voor de natuurlijke vijand was, zoals bij Ajax en Feyenoord. Paris St. Germain was nog van niemand.

Nu lachte Messi dus alweer, en hoewel hij zelf, zeker op het voetbalveld, binnen een minuut van intense teleurstelling naar euforische vreugde kan schakelen, vindt mijn zoon dit een beetje gek, voor een volwassen man. Hij wou toch bij Barcelona blijven? Hoe kon dit nou? Wilde Messi dan tóch graag naar Parijs? En ik wou dat ik zo’n leuke moeder was. Zo’n moeder die er een mooi verhaal van maakt. Die zegt: Ja, kijk, Lionel lacht alweer, het is ook zo’n leuke club en Parijs is zo’n mooie stad en alle voetballers dromen van een carrière bij zo’n leuke, warme vriendenclub! Helaas ben ik zo’n moeder die gaat uitleggen dat Paris St. Germain niet van Parijs is, maar van Qatar. En dat Qatar zo rijk is door olie. Ja precies, dat spul waar we vanaf moeten, dat heeft hij in het Jeugdjournaal gezien, tijdens het item over het klimaatrapport. Dat was mooi geweest, dat ik niet zo’n moeder was die ging zeggen dat ze het heel erg vindt dat de mensen met het meeste geld zo’n sport verzieken. Maar dat ben ik dus wel. En had ik al verteld over het WK in Qatar? En over de bouw van het stadion?

Dat weten zijn broer en hij wel, van dat stadion. (Lang leve het Jeugdjournaal.) Gelukkig verziekt mijn chagrijn zijn clubliefde niet; hij is nog steeds voor Paris St. Germain, en Mbappé, en Neymar, en Messi. Maar hij vindt het wel goed dat hij dit nu weet. En wat hij zich nog afvraagt: ‘Waarom willen mensen überhaupt zo rijk zijn?’ Dat weet zijn oudere broer. ‘Omdat je met heel veel geld ook heel machtig bent. En mensen willen graag heel veel macht.’‘Oh,’ zegt de jongste. ‘Ja. Mensen willen heel veel macht,’ herhaalt de oudste, en vervolgt: ‘Maar waarom dat is, weet ik eigenlijk niet.’