Claudia speelt

Door Johan Reijnen

Het was een afschuwelijk en dús fantastisch jaar voor een conferencier. Het was misschien wel een van de ergste jaren uit de geschiedenis van Europa deze eeuw. Als mens weet je daar geen raad mee, maar als cabaretier moet ik er vorm aan geven om het hanteerbaar te maken. Normaal gesproken zou ik hiervan wakker liggen, maar nu lig ik wakker met de gedachte: wat is de grap die alles een beetje in perspectief zet? Cabaret zorgt ervoor dat ik er recht doorheen ga en het daardoor in de hand heb. Ik sta meer dan ooit als mezelf op het toneel. Dat heeft ongetwijfeld met ouder worden te maken, maar na de pandemie dacht ik ook: ik ga niets mooier verwoorden dan het is. Ouder worden levert je meer vrijheid op. Je ziet beter wat wel en niet uitmaakt. En het kan me niet schelen of iemand kwaad wordt: als het gezegd moet worden denk ik: fuck you.

Alle tumult over grensoverschrijdend gedrag is in al z’n lelijkheid een cadeautje. Dat is smullen. Ik denk niet dat ik me er daar schuldig aan heb gemaakt, nee. Toen ik heel veel tv deed, lang geleden, hield theater me met twee benen op de grond. Daar moet je gewoon alles zelf doen en ben je met de crew een eenheid. Zonder hen ben je niets. Bij tv stond iemand voor je met een glas water, ondertussen was iemand met je haar bezig en een ander hing het geluid om. Als iedereen met je bezig is, moet je uitkijken dat je je niet belangrijker gaat voelen dan je bent. Ik geniet met volle teugen van de bekendheid, want het heeft voordelen en je mag elkaar ook best een lol doen. Maar als je getrouwd bent met mijn vrouw, je hebt mijn management en mijn vrienden in de buurt, dan komt er nooit een moment dat je gaat geloven dat je beter bent dan een ander. Dat de focus nu op Matthijs van Nieuwkerk ligt is natuurlijk hem aan te rekenen, maar ik denk dat er ook veel onzekerheden aan ten grondslag liggen. Als je een hoge status hebt, en dat weet je dondersgoed wanneer je die hebt, moet je je bewust zijn van de verhoudingen. Er zijn nu denk ik veel mensen die vergelijkbaar gedrag hebben vertoond en hopen dat het nog heel lang alleen maar over Matthijs gaat.

Toen ik bij tv begon zei men: ‘Je moet wat meer je redactie aanpakken. Dat is hoe we het doen. Zo hoort het.’ In de Oudejaars kom ik hier zeker op terug. Maar we moeten elkaar ook een kans geven om te zeggen: vreselijk stom wat ik heb gedaan, ik heb er oprecht spijt van. Je moet ook mogen veranderen. Ik gebruikte vroeger het n-woord in de show omdat toen dacht dat dat een normaal woord was. Daar heb ik spijt van.

Lees verder in VARAgids 52-53 vanaf bladzijde 31.