Column Claudia de Breij: Mooie Autobahnen

Mooie Autobahnen

‘Ja maar hij verwoordt wel de gevoelens van heel veel mensen.’

‘Obama maakte ook fouten.’

‘Het komt allemaal door Hillary, zij noemde zijn stemmers ‘The Basket of Deplorables’ en daarmee begon het.’

‘Geef hem een kans.’

‘Het maakt uiteindelijk heel weinig uit wie de president van Amerika is.’

‘Het is de economische onrust van het arme, verweesde midwest Amerika.’

‘Hij is maar een symptoom, deze gevoelens zijn er al langer.’

‘Er is te weinig geluisterd naar de gewone man.’

‘Acht jaar Obama heeft Trump mogelijk gemaakt.’

‘De Democraten winnen dan wel het presidentschap, het Huis van Afgevaardigden én de Senaat, maar het blijft een tot op het bot verdeeld land.’

‘But her emails.’

Al deze zinnen heb ik de afgelopen vier jaar aan moeten horen in discussies over de Amerikaanse politiek. Op het moment dat ik dit schrijf walmt Washington nog na van een aanval op de democratische rechtsstaat. Het Capitool is bestormd. Foto’s van mensen die zwaaiend op selfies poseren bij schilderijen en standbeelden van de Founding Fathers, hun stevige bergschoenen op het marmer van de macht. De meesten zijn gekleed op outdoor fun, alsof ze op een uitje zijn van de midwintercamping. Iemand draagt een trui met ‘Camp Auschwitz’ erop.

Het was een schok. Maar geen verrassing.

Dit is waar het al die tijd al heen ging. 

Dit is geen incident, dit is de bedoeling. Trumps bedoeling, en die van de mensen die achter QAnon en andere kwaadaardige complottheorieën zitten. 

‘De president faalt als leider’, riepen bezorgde CNN-commentatoren terwijl de trappen van het Capitool werden bezet door boze witte mensen. Diezelfde trappen stonden tijdens de Black Lives Matter-protesten vorig jaar nog bomvol tot de tanden bewapende militairen – nu openden agenten de dranghekken voor de ‘demonstranten’. 

Trump faalde helemaal niet als leider. Hij slaagde. Glansrijk. Dit was zijn finest hour. 

Hij is namelijk niet de leider van de democratische rechtsstaat Amerika. Dat heeft hij ook nooit willen zijn. Hij is de leider van een cultus rond zijn persoonlijkheid, gebaseerd op leugens, machtswellust, zelfverrijking, corruptie, complottheorieën, racisme en vrouwenhaat.  

Na de Tweede Wereldoorlog zijn we allemaal gaan doen alsof alles was gedaan door één man. Het monster Adolf Hitler was een ideale duivel om onszelf als engeltjes te zuiveren van alle blaam. Nu, aan de andere kant van de tijd, doen we alsof de ellende die Donald Trump veroorzaakt komt door alles en iedereen behálve Donald Trump. 

Waarom?

Wat is er zo moeilijk aan zeggen dat dit een fascistische klootzak is?

Alle wijsneuzen die mij nu gaan kwalijk nemen dat ik heel veel mensen kwets door dit te zeggen over iemand in wie zij zoveel vertrouwen hebben: hou toch op. Hou toch op met je lijstjes van ‘Wat Trump allemaal goed heeft gedaan’. 

Hitler bouwde mooie Autobahnen.