Chasing Coral: bekend verhaal is verrassend effectief

‘Veel mensen zijn gefascineerd door de ruimte. Terwijl ze vergeten dat ook de aarde nog prachtige geheimen heeft die maar weinig mensen ooit zullen verkennen.’ Aan het woord in de proloog van de bekroonde natuurdocumentaire Chasing Coral is Richard Verver, een bioloog die zijn leven bij een groot reclamebureau opgaf om zijn leven te gaan wijden aan zijn échte passie. ‘Na een urenlange discussie over het verschil tussen drie- of vierlaags toiletpapier had ik het gevoel dat ik echt wel iets méér met mijn leven kon doen.’

Hij richtte The Ocean Agency op, een non-profitorganisatie die met behulp van de trucjes die hij als reclameman leerde probeert de boodschap van de klimaatproblemen zo helder en breed mogelijk onder de aandacht te brengen. Chasing Coral doet verslag van één van zijn eerste grote projecten: het letterlijk in beeld brengen van het verbleken van de grote koraalriffen door het plaatsen van enorme onderwatercamera's op strategische plaatsen. De laatste jaren stierf een derde van al het grote koraal in de oceanen door het opwarmen van de aarde. ‘Vergelijk het met een menselijk lichaam: als de temperatuur structureel twee graden stijgt, richt dat onherstelbare schade aan’, leggen de wetenschappers in heldere kindertaal uit.

De boodschap is niet nieuw, maar de aanpak van Verver en regisseur Jeff Orlowski (die eerder een soortgelijke film over het smelten van de polen maakte) is wel opvallend effectief. Vol passie leggen zijn teamleden (de aandoenlijke koraalexpert Zach Rago voorop) uit wat het enorme belang is van dit ondergewaardeerde ecosysteeem en hoe zij gedurende het project echt gingen houden van de levende koralen. ‘Het Great Barrier Reef is het Manhattan van de oceaan’, leggen ze uit. ‘Elke dag kom je dezelfde types tegen en daar ga ja je toch aan hechten.’

Bovendien leverde het project wonderschone plaatjes op van een wereld die inderdaad de meeste mensen nooit daadwerkelijk in levende lijve zullen aanschouwen – is het niet vanwege de kosten en de praktische bezwaren, dan is het wel omdat er deskundigen over 15 jaar vermoedelijk geen koraal meer over is. Toch blijft Verver in de epiloog hoopvol; steeds meer mensen snappen de noodzaak van ingrijpen en veel steden en landen richten zich steeds bewuster op groene stroom. Als we allemaal maar hard genoeg blijven schreeuwen, kan het desastreuze verval van de riffen hopelijk nog een halt worden toegeroepen.