Carter: non-stop actie met Joo Won in hoofdrol

Foto credits: Song Ik-chung

In de actiefilm Carter is er weinig dialoog, maar heel veel actie. Doordat regisseur Byung-gil Jung gekozen heeft om de film ogenschijnlijk in één lang onafgebroken shot te filmen, voelt het als een NPC-game (non-player character). Het filmwerk is indrukwekkend en ontzettend vermoeiend en duizelingwekkend tegelijkertijd. Daarbij komt dat de film een aaneenschakelijking van non-stop actie is: het hoofdpersonage wordt van de ene vechtscène naar de volgende gelanceerd. De vecht- en actiescènes zijn overigens indrukwekkend gechoreografeerd, maar dat gaat door het filmwerk soms te niet.

Het verhaal volgt een man (Joo Won; Good Doctor ) die wakker wordt midden in een dodelijke pandemie en niet meer weet wie hij is. Het dodelijke virus ‘DMZ’ – dat mensen verandert in een soort zombie-achtige wezens, zonder haar en met bovenmenselijke krachten – heeft al veel slachtoffers gemaakt in de Verenigde Staten en Noord-Korea. Maar, een Noord-Koreaanse arts heeft een vaccin gevonden dat zijn dochter Ha-Na (Kim Bo-Min) genas van het virus. Zij is ontvoerd en het is aan hem om haar weer terug te brengen naar Noord-Korea.

Een stem in zijn hoofd – die hij kan horen door een geïmplanteerd apparaatje – noemt hem ‘Carter’ en vertelt waar hij heen moet. Ook heeft hij een bom in zijn mond geplaatst gekregen. Tijd om zich af te vragen of hij de vrouw, die van de Noord-Koreaanse overheid zegt te zijn, kan vertrouwen heeft hij niet. Nadat de CIA zijn kamer heeft binnengedrongen wordt hij geïnstrueerd om - als zijn leven hem lief is - in zijn onderbroekje naar het gebouw aan de overkant springen. Daar moet hij vervolgens zo’n honderd halfnaakte gangsters bevechten. Ondertussen wordt hij door de CIA en de Zuid-Koreaanse geheime dienst gezocht. Maar hoewel er drie verschillende overheden in het verhaal allemaal iets willen, is de film niet erg gericht op de politieke context.

Carter mag dan wel niet meer weten wie hij is of wat hem in deze situatie heeft gebracht, maar zijn spiergeheugen is nog volledig intact. Het verhaal is puur een vehikel voor de vele actiesequenties die de kijker een grotesk actiespektakel bieden.