Blue Story: indrukwekkend, authentiek en vernieuwend

Foto credits: Paramount Pictures

De film Blue Story (2019) exploreert de Londense gang-cultuur op een hele menselijke manier en laat de grenzen tussen schuldig en onschuldig vervagen. De film is geschreven door Andrew Onwubolu – ook bekend als rapper Rapman - die met deze titel tevens zijn filmregiedebuut maakt. In 2018 bracht hij het succesvolle drieluik Shiro’s Story uit op YouTube.

Het verhaal volgt de twee vrienden Timmy (Stephen Odubola) en Marco (Micheal Ward), die op een middelbare school in Peckham zitten. Maar, de twee Brits-Jamaicanen wonen in twee verschillende wijken: Peckham en Deptford. Waar twee rivaliserende gangs – waar hun oudere broers onderdeel van zijn – oorlog voeren met elkaar om de postcodes. Als er alleen al verkeerd gekeken wordt naar iemand van de andere gang, is er kans op wraak. Na een gebeurtenis verandert hun hechte vriendschap in vijandschap.

Blue Story gaat in op hoe jongens die opgroeien in wijken waar gangs aanwezig zijn hier niet aan lijken te kunnen ontsnappen. Bovendien stelt Onwubolu gedurende de hele film de vraag: ‘Wat brengt dit geweld?’ Of eigenlijk stelt hij de vraag: ‘Waar heeft dit (geweld) je gebracht?’ aan de jongeren over wie de film gaat, die hier accuraat worden gerepresenteerd.

Een ander thema in de film is de hypermasculiene cultuur en misogynie onder de jongeren. Die vooral tot uiting komt door de groeiende Shakespeareaanse liefde tussen Timmy en Leah (Karla-Simone Spence). Tussendoor geeft Rapman in rap heel krachtig commentaar op de gebeurtenissen.

Blue Story vertelt een krachtig verhaal over de gang-cultuur in Londen. Tegelijkertijd laat het een realistisch beeld zien van hoe kansen voor jongeren ontnomen worden door de aanwezigheid van gangs in wijken. Daarbij doorbreekt het ook de typische Hollywood-verhalen over gang-gerelateerd geweld waarbij vooral onschuldige (witte) mensen slachtoffer worden. Door het gebruik van echte nieuwsberichten over geweld in Londense wijken met vuurwapens en machetes, en verhalen van moeders die hun zonen zijn verloren, wordt de film nog krachtiger.