Blown Away S01E01: onstuimige glasblazerswedstrijd

Na de chefs ( Nailed It! ) is het nu aan de meesterglasblazers, die 60.000 dollar kunnen winnen. Realitytelevisie is immens populair, en ook bij Netflix neemt het aanbod gestaag toe.

Er zijn tien kandidaten, er is sensationele muziek, en er zijn tomeloze ambities. Blown Away laat zich omschrijven als de zoveelste bakwedstrijd, maar hier is het ambacht glasblazen, en bestaan de instrumenten uit een stalen stang en een gloeiendhete oven. In de eerste wedstrijd moeten de kandidaten een foto uit hun leven verwerken in een glazen kunstwerk. Dit alles gebeurt onder toezicht van een doorgewinterde glaskunstenaar – want de makers herinneren ons er nadrukkelijk aan dat glasblazen net als cakes bakken een onvervalste kunstvorm is.

Dat is een interessante vraag voor een essay: zijn glasblazen en koken artistieke aangelegenheden? Of zijn het frivole disciplines? Mogen we schilderkunst – een Michelangelo; een Rembrandt – wel vergelijken met ogenschijnlijk minder verheffende zaken als glasblazen? In Blown Away is er sprake van een zekere ironie: waar de makers veinzen dat glasblazen een bijna goddelijke handeling is, is de gekozen vertelvorm juist uiterst banaal. Glasblazen – het ambacht – kan je daarom ook met vrijwel elke andere vorm van hobbyisme vervangen. Realitytelevisie draait ook in het geval van Blown Away vooral om de concurrentie, en trekt daarom qua deelnemers vooral beroepsnarcisten aan, zeker bij Amerikaanse series. Met een hoop gesnauw en borstklopperij tot gevolg.

Het is goed dat Netflix wedt op meerdere paarden, en dat een van de paarden, realitytelevisie, tegenwoordig een prominente rol inneemt. Maar soms moeten we ook onder ogen zien dat ál die wedstrijden – hoewel Heel Holland Bakt wel echt een positieve uitzondering vormt – uitsluitend dienen als hersenloos entertainment. Is dat erg? Schijbaar. Uit recent onderzoek blijkt dat diegenen die opteren voor vermaak en fake news vaker op populistische partijen stemmen. Realitytelevisie draagt bij aan een soort lethargische luiheid én aan een versnipperd politiek klimaat. Wie had dat gedacht!