Blind Willow, Sleeping Woman: rare nachtmerrie

Een gigantische kikker redt de carrière van een bank-employee door de maffia-lening die hij niet kon innen alsnog te innen. Als er een gigantische kikker in je huis verschijnt kun je namelijk nog zo’n groot maffia-kopstuk zijn, maar je gaat bibberen en betaalt de lening af. In een ander verhaal wordt een jonge man verlaten door zijn vriendin omdat hij niets meer zou zijn dan een ‘luchtbel’ en inderdaad: hij is een enorme flapdrol. Maar door een one-night-stand met een roodharig feestbeest wordt hij wakker geschud. Er is ook nog sprake van een vermiste kat, die goddank wordt teruggevonden, en van spaghetti, een terugkerend thema in het werk van Murakami.

Blind Willow, Sleeping Woman is een best prettige hernieuwde kennismaking met dat werk, maar dat moet je dus eerst gelezen hebben. Het is niet onmogelijk dat hij ooit de Nobelprijs voor de literatuur gaat winnen en een boek als The Wind-up Bird Chronicle , dat in de film wordt genoemd, is echt prachtig. Als je al fan bent van zijn werk, is Blind Willow, Sleeping Woman een fijne toevoeging. Als op zichzelf staande film is het een merkwaardig werkstuk; soms sympathiek melancholisch maar ook gevuld met irritante karakters; de ‘luchtbel’ is onuitstaanbaar en zijn minnares ook. De animatie is ook niet naar iedereens smaak denkelijk, zie de trailer.

Fans van Haruki Murakami moeten zeker aanhaken, en wie zijn werk niet kent, leze eerst The Wind-up Bird Chronicle / De opwindvogelkronieken. Het boek is in dit geval een uitstekende inleiding tot de film. Die op zichzelf, in tegenstelling tot andere animatiefilms in dit melancholieke genre ( Louise en Hiver bijvoorbeeld ), niet enorm aangrijpend blijkt.