Ash vs Evil Dead S01-S02: Verplichte kost voor fans van de films

Na drie bioscoopfilms zet Bruce Campbell zijn strijd tegen de Deadites voort op televisie.

Regisseur Sam Raimi produceerde in 2013 al een vierde film (te zien op Netflix) in de Evil Dead-reeks, toen met Jane Levy ( Don’t Breathe ) in de hoofdrol. De fans van de vorige delen vroegen zich na afloop echter vooral af wanneer Bruce Campbell weer in actie zou gaan komen. Dat gebeurde uiteindelijk op televisie, toen het Amerikaanse betaalkanaal Starz groen licht gaf aan de serie Ash vs Evil Dead. De eerste aflevering (geschreven en geregisseerd door Raimi) ligt volledig in het verlengde van Army of Darkness (ook te zien op Netflix), aangezien de filmreeks met Campbell almaar grappiger werd en met dat derde deel uitmondde in een soort van komisch eerbetoon aan Ray Harryhausen. Ash vs Evil Dead richt zich dan ook vooral op de humor, maar omdat Starz volledig censuurloos is, mogen de makers op tv nog veel meer bloed en ranzigheid laten zien.

De eerste aflevering is een aangenaam weerzien met de egoïstische opschepper Ash, die op een volstrekt idiote (maar in zijn geval compleet geloofwaardige) manier de demonische krachten van het boek de Necronomicon (geschreven in bloed, gebonden in mensenvlees) weer op de wereld loslaat. Raimi stapelt de schrikmomenten en crash-zooms in hoog tempo op, ondersteund door de rake one-liners en fysieke capriolen van zijn hoofdrolspeler. In de latere afleveringen houden vooral de bijrol van Lucy Lawless (eerder al te zien in het door Raimi geproduceerde Xena: Warrior Princess) en de verdieping in de geschiedenis van de Necronomicon de boel interessant. De episodes zijn redelijk hapklare brokken van nog geen half uur, voorzien van talloze verwijzingen en easter eggs voor de fans van de films.

De vraag blijft natuurlijk hoeveel seizoenen de makers nog succesvol uit de Evil Dead-bron kunnen blijven putten. Het tweede seizoen lijkt af en toe al noodgedwongen inspiratie te moeten halen uit ook films van bijvoorbeeld John Carpenter. Zo zien we een bezeten auto (Christine) en een omsingeling van een politiebureau (Assault on Precinct 13). Richting het einde duikt men weer echt in de Evil Dead-mythos, door Ash en kornuiten terug in de tijd te laten reizen naar de jaren 80, waar ze (denk Back to the Future 2) bijna – maar net niet – opduiken in scènes uit de originele film. Dat klinkt misschien vergezocht, maar Ash reisde al eens eerder door de tijd, getuige zijn verblijf in de middeleeuwen in Army of Darkness.