Amanda Knox: onderbuikgevoel en schaamteloosheid

 

Op 2 november 2007 wordt de Britse Meredith Kercher dood gevonden in haar studentenhuis in Perugia waar de uitwisselingsstudent woont met Amanda Knox. De moordzaak wordt al snel wereldnieuws met Amanda Knox en (toenmalige vriend) Raffaele Sollecito als hoofdverdachten in de zaak die wordt opgehangen aan een wervelwind van dubieuze feiten gepresenteerd door de massamedia. De moord staat in het collectieve geheugen gegrift als de zaak waar drie studenten betrokken zijn bij een door drugs gevoed en uit de hand gelopen seksspel met de gruwelijke dood van Meredith Kercher tot gevolg.

Het is op zich al indrukwekkend dat in Amanda Knox alle hoofdpersonages uit de moordzaak vertegenwoordigd zijn. Wat je echter af en toe achterover doet slaan van verbazing zijn de ontboezemingen van met name Daily Mail-journalist Nick Pisa en officier van justitie Giuliano Mignini. Eerstgenoemde is het vleesgeworden symbool van de schaamteloosheid waarmee de media zich op de zaak geworpen hebben. Er werd een beeld geschetst van een doorgedraaide op seks beluste twintiger, al gauw bekend als Foxy Knoxy – een opgesnorde naam die Knox zichzelf ooit gaf op een profielpagina. Pisa omschrijft de race om de eerste te zijn met een scoop en beschrijft het gevoel dat het geeft wanneer je hierin slaagt als niks minder dan het hebben van seks.

Ook Giuliano Mignini zou niet beter gecast kunnen zijn als dit een verfilming was geweest. De diepgelovige officier van justitie wekt gedurende de documentaire voortdurend de indruk dat hij zijn onderbuikgevoel over Amanda Knox betrouwbaarder acht dan het daadwerkelijke bewijs, als ware zijn begrip van de psyche van de Amerikaanse een objectieve waarheid is. De Italiaan blijkt dan ook een levenslange fascinatie te hebben met onderzoek en een passie te hebben voor detectivefilms. Als lichtend voorbeeld noemt hij Sherlock Holmes, die ook in staat is om in schijnbare onbelangrijke details leidend bewijs te vinden.

Pisa en Mignini staan beiden symbool voor twee belangrijke onderwerpen in deze documentaire. Pisa voor de rol die de media gespeeld hebben en Knox hebben geframed op een manier die nu onlosmakelijk met haar verbonden is. Mignini staat symbool voor het falende Italiaanse onderzoek dat werd gedaan en leidde tot twee veroordelingen en twee vrijspraken van Knox en haar Italiaanse ex-vriend Raffaele Sollecito. Uiteraard komen beide zelf ook uitgebreid aan het woord in de documentaire. Knox soms zeer geëmotioneerd, soms ontnuchterend eerlijk en onaangedaan in het benoemen van de gebeurtenissen.

Makers Rod Blackhurst en Brian McGinn hebben naast de vele sleutelfiguren ook een indrukwekkende prestatie geleverd met het beeldmateriaal variërend van gruwelijke politiebeelden van de plaats delict tot een overzicht van de mediaaandacht gedurende de jaren. De documentaire geeft een compleet beeld van de zaak die in 2015 tot een definitief einde kwam met de vrijspraak van Knox en Sollecito. Of Knox schuldig is of niet laten ze aan de kijker. Of, zoals Knox het zelf omschrijft: 'Ik ben of een psychopaat in schaapskleren, of ik ben jou'.