6 Underground: visueel verbluffend maar diepgang ontbreekt

Er is een nieuwe superheld geboren, en zijn naam is One (Ryan Reynolds). Deze puissant rijke avonturier heeft als levenstaak 'de wereld iets minder shitty' te maken, en heeft vijf huurlingen (vandaar de titel) aangesteld die hem hierin zullen helpen. Het zijn stuk voor stuk types (onder wie personages vertolkt door Mélanie Laurent en Corey Hawkins) met een krasje, die zonder enig probleem hun leven konden opgeven. Want wie zich bij One voegt wordt een ‘ghost’, een spook uit het verleden. In 6 Underground – het begin van wat een franchise moet worden – gaat het zestal een poging doen om de bloeddorstige dictator van Turgistan (een gefictionaliseerd Aziatisch land) uit de weg te ruimen.

De plot lijkt een soort samenvoeging van James Bond , Ocean’s Eleven en de Marvel-films. Met een hoofdpersoon (de immer casual-sarcastische Reynolds) die voortdurend geestig bedoelde verwijzingen maakt naar de populaire cultuur (bijvoorbeeld Batman) waar deze film zo dolgraag deel van uit wil maken. Net zoals Michael Bay, de regisseur van dienst, graag in hetzelfde illustere rijtje wil staan als de visionairs die de Mission Impossible -reeks groot maakten. Maar Bay excelleert uitsluitend in explosies, en zijn andere handelsmerken: slow-motion actie, overbelichting, verzadigde kleuren, en stompzinnige personages. Diepgang is zoals gebruikelijk non-existent.

6 Underground is, net als vrijwel het gehele oeuvre van Bay, een trailer van ruim twee uur; een aaneenschakeling van bombast. Gefilmd in onder meer Florence, Hong Kong en Parijs. Dat mag ook wat kosten: met 150 miljoen dollar is 6 Underground na Bright de duurste Netflix Original film (hoewel ook The Irishman volgens de geruchten 159 miljoen dollar heeft gekost, red.). Het is bijna onbegrijpelijk dat deze nieuwe titel niet op het witte doek te zien is. Maar misschien zal de actiethriller in navolging van Bright gretig aftrek vinden bij Netflix – hoewel je de VOD-aanbieder maar op zijn blauwe ogen moet geloven qua vrijgegeven informatie over hun kijkcijfers.

Waar wel nog wat in negatieve zin over valt te zeggen is het achtergrondverhaal van 6 Underground: Reynolds speelt een miljardair die – omdat natiestaten niets doen tegen de ellende en repressie op de wereld – het heft in eigen handen neemt, om democratie te brengen en herstellen. Is dat niet ironisch? Op antidemocratische wijze schermen met democratie? Het is precies waarom we kritischer naar miljardairs moeten gaan kijken, die – zie Facebookbedenker Mark Zuckerberg – met hun vermogen politieke invloed weten uit te oefenen. En dan hebben we het nog niet eens over de patriottische prietpraat uit de film.

Wie binnenkort een verjaardagsfeestje heeft, kan evenwel 6 Underground aanzetten voor wat mooie visuals. De film zal het goed doen in combinatie met een kekke jazzplaat. Want met al die actie blijft er sowieso weinig dialoog over – en de spaarzame dialoog is, zo zou je dat kunnen zien, ook al goeddeels overbodig. Wat overblijft is de explosie, de vonkenregen, en de schreeuw.