Over Stad van twee lentes
Als de oorlog tegen IS in Irak bijna voorbij is, willen de gevluchte inwoners van Mosul terugkeren naar hun oude huizen en levens.
Het elfjarige meisje Ala’ is een van hen. Ze droomt van een tuintje bij haar familiehuis, al ligt de stad in puin.
Wat doe je als je thuisstad compleet is verwoest door oorlog? Hoe diep zijn de sporen die jarenlange gevechten op de ziel van een ooit levendige stad nalaten? En hoe kan er langzaam weer leven komen in de kapot geschoten straten en huizen? In de documentaire ‘Stad van twee lentes’ tonen regisseurs Frederick Mansell en Laurens Samsom twee krachtige vrouwen en een Nederlandse ambassadeur, die er alles aan doen om de Iraakse stad Mosul weer leefbaar te maken. De documentaire geeft zowel een unieke inkijk in het werk van de internationale gemeenschap - van correcte diplomatie tot achterkamertjes politiek - als een intiem beeld van de individuele veerkracht om het leven op te bouwen na een allesverwoestende oorlog.
Nu de oorlog tegen IS in Irak bijna voorbij is, keren duizenden gevluchte inwoners terug naar de voormalige hoofdstad van het kalifaat. Zij willen hun leven opbouwen en de stad weer tot een thuis maken. De regisseurs volgen de elfjarige Ala’ en haar familie. Ala’ droomt van een fleurige voortuin en een onbezorgd leven. In de film zien we de obstakels die zij en haar familie tegenkomen tijdens de wederopbouw van Mosul. Parallel aan het verhaal van Ala’ zien we hoe Lise Grande, hoofd Humanitaire Missies van de VN en de Nederlandse ambassadeur Jan Waltmans keihard werken aan een veilige terugkeer voor gevluchte burgers als Ala'. Frederick: “Dit is onze ultieme poging om een oorlog ver van huis tastbaar en menselijk te maken." Laurens: "Een film die zich weliswaar afspeelt in Irak, maar ook over jou en mij gaat.”