O Canada, blijf voor altijd je rare zelf

O'Toole is van oorsprong Ierse en is een paar jaar geleden een permanent inwoner van 'de hoed van Amerika' geworden. Toen ze haar permanente verblijfstatus kreeg, ontving ze een handvol magazines en folders die haar moesten helpen te acclimatiseren in haar nieuwe thuisland. Het 'Welcome to Canada handbook' bevat bijvoorbeeld waardevolle informatie over Canada's geografie, klimaat, regeringssysteem, rechten en vrijheden, wetten en nog veel meer. Neem hier zelf een kijkje. Het enige waar je niets over leert in alle handboeken en folders, is over de Canadese aard. Het karakter van de inwoners.

Hoe zit de aard van de Canadezen precies in elkaar? O'Toole schrijft: "Er is met zekerheid minder bekend over Canadezen dan over hun 'shitty' onderburen en er bestaat een hardnekkig vooroordeel dat Canada saai is. Zelfs de Canadezen zelf delen dit vooroordeel, omdat ze geen idee hebben hoe raar ze zijn. Ze leven al zo lang in hun eigen rare wereld dat ze er gewend aan zijn geraakt. En daarom denk ik dat andere reizigers en immigranten kunnen profiteren van de inzichten die ik in mijn vier jaar burgerschap heb opgedaan over deze vreemde, maar charmante mensen".

In de jaren '80 en '90 zond de Canadese televisie vele angstaanjagende publieke mededelingen uit, die een inzicht bieden over de nationale psyche van het land. In een representatief voorbeeld valt 'Astar de robot' door bewegende messen, waardoor zijn arm wordt afgehakt. Hij richt het woord vervolgens aan de kijker: "I can put my arm back on, you can't. So play safe," om op die manier de kijkende kinderen vreselijke nachtmerries te bezorgen en hen niets te leren, behalve niet in een kuil met kettingzagen te vallen.

De meest verontrustende van deze informatieve poppen-video's is zonder twijfel 'Don't Put It In Your Mouth', waarin twee pluizige blauwe poppen over de gevaren van orale fixatie zingen. 

Als je in Canada over de stoep loopt en denkt: Wow, Canadezen zijn zo vriendelijk, behalve als je over de stoep loopt dan komt dat doordat je aan de linkerkant van de stoep loopt. Dat is de verkeerde kant. Canadezen lopen rechts. Net zoals ze aan de rechterkant van de weg rijden. O'Toole: "You might think there isn’t a correct side of the pavement, for a pavement is not like a road; you might think that people could simply walk around each other without much fuss. Do not suggest this. Stick to your side."

Kijk, Canadezen zijn zachtaardiger dan een knuffel, maar het is eigenlijk een land van 'hardcore survivalists'. "Ik had geen idee hoe -30 graden celsius voelde, totdat ik mijn eerste Canadese Kerstmis meemaakte en ondervond dat de weercondities een uitermate goed hulpmiddel betekenen voor het stoppen met roken.

Maar de Canadezen moeten al hun hele leven omgaan met dit weer. Ze zijn er aan gewend dat ze vijf maanden per jaar moeten zien te overleven in een land waar alleen al naar buiten gaan hun leven kan kosten. "Ze mogen dan vriendelijk naar je lachen, maar ze zijn zich ook mentaal aan het voorbereiden om jou op te eten wanneer je als eerste sterft omdat je vastzit in een sneeuwstorm."

Canadezen zien volgens O'Toole zelf niet hoe geweldig hun land is. De infrastructuur, het openbaar vervoer: alles werkt perfect en loopt als een zonnetje:

“I can’t believe how long I’ve been on hold,”  " says the Canadian who’s been on hold for the length of time it takes a kettle to boil."

“I can’t believe this train is so late,” " says the Canadian who has waited three minutes for a train that will arrive in another three minutes."

“Why aren’t these streets clearly signposted?” " complains a Canadian, aware that in a block or two there will be a street sign informing them, with geospatial precision, exactly where they are" . Shut up Canadians!"

"Jullie begrijpen vertraagde treinen niet! Jullie leven in een land van onmenselijke efficiëntie. Jullie land is perfect, ok!?