Wie betaalt voor zieke rashond?

Bij rashonden komen veel erfelijke aandoeningen voor. Behandeling daarvan is duur. Wie moet die kosten betalen? De eigenaar van de hond of de fokker?

Scarlett en John Poulisse kochten een paar jaar geleden twee Duitse herders: Mac en Angus. Volgens de fokker waren het 'tophonden'. Beiden bleken een paar jaar later heupdysplasie te hebben. Dat is een genetische afwijking in de heupen die vaker voorkomt bij Duitse herders. Honden met heupdysplasie hebben veel pijn bij het bewegen omdat de heupgewrichten niet in orde zijn. De familie Poulisse betaalde voor de behandeling van Mac duizenden euro's.

Volgens de fokker moet de familie dit zelf betalen. Zij tekenden namelijk een koopcontract waarin staat dat de garantie een jaar na de aankoop vervalt. John en Scarlett Poulisse zijn het hier niet mee eens.

In de studio praten we met Hans Baaij van Stichting Dier & Recht. Ook advocaat Frenk Bonefaas praat mee. Bonefaas vertegenwoordigt vaak fokkers in vergelijkbare zaken. Ook is hij oud-bestuurder van de Raad van Beheer , de overkoepelende organisatie van rashondenverenigingen.

Hans Baaij van Stichting Dier & Recht vindt dat fokkers geen uitsluitingen van de garantie op mogen nemen in de koopovereenkomst. "Op deze koop is consumentenrecht van toepassing. De kopers van de hond hebben recht op een deugdelijk product."

Advocaat Frenk Bonefaas kijkt daar anders tegenaan. "De wettelijke garantietermijn voor een consumentenkoop is zes maanden. De fokker geeft dus extra garantie. Dat is een redelijke termijn." Bonefaas vindt een heldere koopovereenkomst belangrijk. Dat een producent zijn aansprakelijkheid beperkt, noemt hij volstrekt normaal.

Bonefaas noemt het met name belangrijk dat consumenten zich beter informeren voordat zij een rashond kopen. Ze kunnen bijvoorbeeld te rade gaan bij verschillende rasverenigingen, fokkers en op het internet. "Zorgvuldige fokkers hebben kennis over het ras en willen die kennis graag delen met aanstaande pupkopers." 

Dierenarts Hans Nieuwendijk van praktijk detweedelijn.nl ziet regelmatig problemen met erfelijke aandoeningen bij rashonden. "Rashonden fokken is bewust intelen met als doel om de goede eigenschappen te versterken, maar helaas gaat dat altijd samen met het versterken van de slechte eigenschappen."

Bonefaas vindt het niet terecht dat hondenfokkers een slechte naam krijgen. "Alle fokkers van rashonden zitten in het verdomhoekje. Dat is niet terecht." Baaij van Stichting Dier & Recht staat daar anders tegenover. "Er is zoveel inteelt onder rashonden; een 'schone' hond is nauwelijks nog te vinden. Fokkers weten dat. De aankoop van een rashond is zo langzamerhand een garantie voor ellende."

In de Tweede Kamer ligt inmiddels een wetswijziging te wachten op invoering. Het gaat om een aanpassing op de gezondheids- en welzijnswet voor Dieren artikel 19. De toevoeging is: "De wijze waarop met gezelschapsdieren wordt gefokt mag het welzijn en de gezondheid van het ouderdier of nakomelingen niet benadelen." Volgens zowel Hans Baaij als Frenk Bonefaas is nog niet precies duidelijk hoe deze wet in de praktijk uitpakt. Maandag praat de Tweede Kamer over dierenwelzijn. PvdA Tweede Kamerlid Tjeerd van Dekken vindt dat het kruisen van rassen onontkoombaar is geworden. Hij zal de staatssecretaris vragen om hierin actie te ondernemen.

Voor John en Scarlett Poulisse is de toekomst ondertussen onzeker. De honden moeten extra verzorgd worden en er moet altijd rekening met hun situatie worden gehouden. "Ze kunnen niet helemaal hond zijn en dat maakt me verdrietig", zegt Scarlett Poulisse. Hoe de medische toestand van de honden in de toekomst zal zijn is volstrekt onduidelijk. De familie Poulisse ontdekte de heupdysplasie bij Mac en Angus toen de honden ruim een jaar oud waren op röntgenfoto's. Later bleek dat ook bij veel jongere honden de aanleg voor heupdysplasie vastgesteld kan worden. Daarvoor wordt de pennhip-methode  gebruikt. De University of Pennsylvania past deze methode toe bij jonge honden van veertien tot zestien weken. Daarna is een relatief eenvoudige ingreep mogelijk om de groei van van het bekken te beïnvloeden. De gevolgen van heupdysplasie worden daarmee enorm verkleind.

In januari 2013 is voor het eerst een schadevergoeding toegewezen aan eigenaren van een zieke rashond, in dit geval een Ierse setter met epilepsie. Lees hier het nieuwsartikel.

Wilt u weten hoe groot de kans op een erfelijke aandoening is bij uw rashond? Klik dan hier voor de Rashondenwijzer .