Voor en tegens van het Elektronisch Patiënten Dossier

Weet je orthopeed straks ook van je erectiestoornis, je fysiotherapeut dat je ongewenst kinderloos bent en de bedrijfsarts dat je een alcoholverslaving hebt? Er is veel ophef over het L-EPD, het Landelijk Elektronisch Patiënten Dossier.

Bezwaarschrift downloaden? dat kan hier !

Deze week viel bij acht miljoen mensen een brief op de deurmat, waarin de invoering van het EPD werd aangekondigd. Niet alleen is er veel onrust over wat er straks in je medische dossier komt te staan en wie daar allemaal toegang toe heeft, ook de keuze voor het zogenaamde ‘geen-bezwaar-systeem’ stuit op veel verzet. Moest daar bij de wet op donorregistratie nog over gestemd worden in de Kamer, voor de invoering van het landelijk EPD volstaat Minister Klink (Volksgezondheid) met de mededeling  “Wie geen bezwaar heeft, hoeft niets te doen”. Wettelijk mag dit wel, maar veel mensen vinden het een oncharmante werkwijze van de overheid. Want als je wél bezwaar hebt, moet je in actie komen en kosten maken. Inmiddels heeft Klink onder druk van de Kamer en de Consumentenbond bekendgemaakt dat mensen eventuele kosten als gevolg van het bezwaarmaken, mogen declareren.

Feit blijft, zo lezen we in veel mails, dat mensen nauwelijks weten waar het over gaat, laat staan dat ze er nu al een beslissing over kunnen nemen. Terwijl in die brief staat, dat we tot 15 december de tijd om bezwaar te maken, dus wat te doen?

En wat als je de brief niet hebt ontvangen, of over het hoofd hebt gezien? Hij is per slot van rekening niet op naam verstuurd, maar ‘aan de bewoners van dit adres’.

Volgens Rob Schonck, huisarts en voorzitter van stichting De Vrije Huisarts , is er alle reden om ons zorgen te maken. Hij twijfelt of het landelijk EPD zoals het er nú voor staat, zal werken zoals ons wordt beloofd door het ministerie. “Het is als een kast met 16 miljoen lades, en de overheid heeft van alle lades een sleutel. Wie garandeert mij, dat daar nooit ingekeken wordt als ik dat niet wil?” Daarnaast wordt gegarandeerd dat de zorgverlener alleen toegang krijgt tot relevante informatie, dus een orthopeed heeft in principe geen toegang tot eventuele informatie over een erectiestoornis, want aan elk aspect komt een aparte code te hangen. “knappe ICT-er die dat op deze korte termijn voor elkaar krijgt”, reageert Schonck sceptisch, “want daarmee gaat Klink ervan uit dat alle afzonderlijke medische dossiers zodanig geordend en gecodeerd zijn, dat dat feiloos gaat aansluiten op de centrale computer.”

Het ministerie van VWS denkt daar anders over. “Garanties zijn er, en heel uitgebreid”, aldus een woordvoerder van het ministerie, “we gaan echt niet over een nacht ijs, de beveiliging is beter dan die van banken en we zijn er al acht jaar mee bezig”. Voor meer informatie over beveiliging en privacy verwijzen ze naar de publieksinformatiesite www.infoepd.nl en www.mijnprivacy.nl . “Er zitten veel voordelen aan een landelijk systeem en zal leiden tot minder medische fouten en sterfgevallen” benadrukt de woordvoerder, “daarom is het van belang dat er zoveel mogelijk mensen aan deelnemen”.

Geruststellende woorden van het ministerie, dat mensen zélf kunnen aangeven wat ze wél, en wat ze niét in hun dossier willen opnemen, leiden tot een verzuchting bij Schonck:

“Mijn praktijk telt 3.500 mensen, krijg ik die binnenkort allemaal op spreekuur, om hun dossier door te nemen? Mensen hebben mij, misschien jaren geleden, toevertrouwd dat ze een angststoornis hebben, of een seksverslaving. Sommige dossiers gaan dertig, veertig jaar of nog langer terug! En, dan moet dan niet alleen bij mij informatie geblokkeerd worden, maar als het om een erectiestoornis gaat, ook het dossier van de uroloog, dat is ongelooflijk veel werk en zeer complex.”Veel complexer nog dan een ander ICT-project van de overheid, de OV-Chipkaart, dat tot veel problemen leidde. “En met informatie die veel gevoeliger is, benadrukt de huisarts, “persoonsgegevens en medische gegevens zijn geld waard, het is wachten op de eerste hacker die inbreekt.”

Toch is Schonck geen tegenstander van een landelijk EPD, maar niet op deze korte termijn en niet op deze manier. “Ik ben voor betere informatieuitwisseling, maar dan liever tussen zorgverleners onderling met de huisarts als dossierhouder, zoals het nu gaat, wordt het een brei aan informatie en is het maar de vraag of mensen sneller geholpen worden, en er minder fouten gemaakt zullen worden.”  Zijn advies is, dat mensen die geen problemen hebben dat hun medische gegevens inzichtelijk en toegankelijk worden voor anderen, geen bezwaar hoeven maken, “maar bij twijfel” zegt hij “kun je beter nu bezwaar aantekenen, want dat kun je eventueel op een later moment altijd nog weer intrekken”. Mensen die hun formulier kwijt zijn, of niet hebben ontvangen, kunnen er een downloaden (zie bovenaan dit artikel).

Voor iedereen die twijfelt over het maken van bezwaar hebben we nieuws: We vroegen het ministerie wat te doen, als je geen brief hebt, of het nog te vroeg vindt om nu al te beslissen en we kregen het opmerkelijke antwoord dat je dan niets hoeft te doen. Nu bezwaar maken is niet nodig, wanneer het EPD echt start, krijgt iedereen daarover een brief thuisgestuurd van zijn of haar eigen huisarts. Met daarbij opnieuw de mogelijkheid om bezwaar te maken. Even afwachten dus. Voor Schonck is dit overigens, net als voor meer huisartsen, een grote verrassing. “Ik vind het goed dat mensen beter geïnformeerd worden, maar op deze manier schuift de minister nog meer werk op onze schouders”.

Discussiëren mee over dit onderwerp in ons forum!