Hoe staat het met de varkens in ons land? Is het beeld dat de varkenshouders aan het publiek voorleggen representatief of niet? Met hun Stichting Varkens In Zicht staat de varkenshouderij in Kassa loodrecht tegenover de Stichting Varkens in Nood en de Partij voor de Dieren.
Varkenshouders hebben het initiatief genomen tot het oprichten van
Stichting Varkens In Zicht
. De doelstelling is `het versterken van het imago van de Nederlandse varkenshouderij`. Verhalen over de massale bio-industrie, te kleine hokken en zielige varkens doen al jaren de ronde en de varkensindustrie is dit imago zat. Daartoe heeft een aantal varkensboeren op vrijwillige basis `zichtstallen` of `skyboxen` ingericht waar ze subsidie voor hebben gekregen van de stichting. Half mei komt Stichting Varkens In Zicht met de promotiecampagne met als boodschap voor het publiek: kom kijken in een van de 11 zichtstallen en oordeel zelf of de varkens het goed hebben.
Zijn de zichtstallen representatief?
In de diverse zichtstallen zijn voornamelijk fokzeugen te zien in mooie ruime schone stallen met stro en veel daglicht. De werkelijkheid van de intensieve varkenshouderij blijkt echter rauwer te zijn dan de mooie zichtstallen doen geloven. Slechts 40% van de fokzeugen wordt op die wijze gehouden en hooguit 20% leeft op stro. Maar 80% van de in totaal ruim 11 miljoen varkens in ons land is vleesvarken en die worden op heel andere wijze gehuisvest in de meer dan 9000 varkenshouderijen.
Zijn de zichtstallen dan wel representatief voor de dagelijkse gang van zaken in de varkenshouderij? Waarom zien de zichtstallen er anders uit dan de overige varkensstallen op dezelfde boerderij, zoals Kassa constateerde bij een zichtstal?
Kantekeningen van Stichting Varkens In Nood
Stichting Varkens in Nood stelt dat Stichting Varkens in Zicht boerenbedrog pleegt, omdat men het grootste deel van de stallen op de boerderij verborgen houdt en dat zijn nu juist de voor de sector representatieve stallen.
Stichting Varkens in Nood
heeft onderzoek gedaan naar de zichtstallen en komt tot de conclusie dat Stichting Varkens in Zicht geen representatief beeld geeft van de sector. Het grootste deel van de varkens zit namelijk in krappe, donkere stallen en die krijgt het publiek niet te zien. Daarnaast laat men essentiële informatie over het welzijn van de varkens weg, zoals de onverdoofde castratie van biggen en het afbranden van hun staartjes. Er is dus geen openheid van zaken en zo kan het publiek geen objectief oordeel vormen.
Stichting Varkens In Nood heeft de site
www.varkensuitzicht.nl
in het leven geroepen om de minder populaire kanten te belichten die naar hun mening door Varkens In Zicht niet wordt vermeld.
Kritiek van de Partij voor de Dieren
De Partij voor de Dieren is van mening dat de zichtstal een misleidende activiteit is van de gangbare varkenshouderij omdat zij de bezoeker een beeld toont dat niet overeenkomt met de werkelijkheid.
De partij vindt het dan ook zeer merkwaardig dat het Ministerie van Landbouw, Natuur en Visserij een subsidie van 100.000 gegeven heeft voor de publiekscampagne van Varkens in Zicht. Vandaar dat
Partij voor de Dieren
op 16 april
Kamervragen
heeft gesteld aan Minister Verburg. Die vragen zal de minister over een week of drie beantwoorden. Dat is ook de reden dat het ministerie geen reactie kon geven aan Kassa.
De Partij voor de Dieren stelt verder dat de campagnes van Varkens in Zicht ten onrechte de indruk wekt dat deze stallen representatief zijn voor de moderne varkenshouderij in Nederland. De campagnes zijn in strijd met de Reclame Code, aangezien ze misleidend en niet representatief zijn. Ze hebben dan ook een klacht ingediend bij de
Reclame Code Commissie
.
Reactie van Stichting Varkens in Zicht
Volgens Stichting Varkens In Zicht zijn de zichtstallen wel degelijk representatief voor de gangbare varkensstallen waar de ruim 11 miljoen varkens in ons land verblijven. De zichtstallen geven vooral een goed beeld van de nieuwste ontwikkelingen in de varkenshouderij die al een jaar of 8 plaatsvinden.
De varkenshouders voldoen aan de wetten en regels. Een aantal boeren loopt zelf voor op de nieuwe Europese eisen die er per 2013 zullen gelden.
Vleesvarkens is een andere diercategorie binnen de varkenshouderij die anders gehuisvest worden dan fokzeugen. Er zijn vooral fokzeugen in de zichtstallen te zien. Vandaar het verschillende beeld met andere plaatjes. Het publiek kan niet zomaar andere stallen in op de boerenbedrijven vanwege de strikte veterinaire voorschriften. Bovendien kost het verbouwen van de stallen de boer toch nog veel geld ondanks de subsidie die hij krijgt.
Inmiddels is de Stichting Varkens in Zicht in gesprek gegaan met Varkens in Nood. Uit die gesprekken heeft Varkens in Zicht te kennen gegeven geleerd te hebben hoe het beter kan, en wat er duidelijker gemaakt moet worden aan de bezoekers van een zichtstal. De twee clubs zeggen blij te zijn met de discussie die in Kassa is gevoerd.