'Taboe op achter de voordeur kijken is er wel vanaf'

Steeds meer kinderen doen een beroep op de jeugdzorg. Ze krijgen vaker te maken met jeugdbescherming en Advies- en Meldpunten Kindermishandeling (AMK's) ontvangen steeds meer meldingen van kindermishandeling. Gaat het wel goed met de Nederlandse jeugd? Vijf vragen aan Jan-Dirk Sprokkereef, bestuurslid van brancheorganisatie MOgroep Jeugdzorg.

,,Vanuit de samenleving komen steeds meer impulsen op jongeren af. Een jongere met ADHD zal daardoor heel erg geprikkeld kunnen raken. De maatschappij vraagt dus meer, terwijl er tegelijkertijd minder kracht rond het gezin is. Bij bijvoorbeeld een eenoudergezin nam de buurt vroeger een deel van de zorg over, maar dat is nu minder. Daardoor is nu meer professionele hulp nodig.''

,,Daar is eigenlijk hetzelfde aan de hand, alleen gaat het hier om zwaardere vormen van zorg, met gedwongen maatregelen. Je ziet dat de zwaardere hulp nog harder groeit. Er doen zich met jongeren ernstiger problemen voor dan in het verleden.''

,,Eigenlijk is er al sinds 2005 een enorme stijging van het aantal meldingen. Sinds Savannah is er in de samenleving iets veranderd: er is meer besef van de veiligheid van het kind. Het taboe op achter de voordeur kijken is er wel vanaf. Men is bereid sneller te melden.''

,,Eerst wordt gekeken wat de meest geëigende weg is. Soms blijkt dan dat vrijwillige hulp de mooiste oplossing is, via het Bureau Jeugdzorg, bij de huisarts of op school. Dan hoeft er geen onderzoek meer plaats te vinden.''

,,De beweging is goed, vooral bij de hulp thuis en in de daghulp. Maar het is een enorme opdracht. Voor de instellingen waar jongeren zitten is het een hele opgave om flexibel mee te kunnen groeien met de vraag.''

Bron: ANP