Is kopiëren van internet hetzelfde als stelen?

Bloggen, foto's op het internet en fragmenten van bezochte concerten op hyves. Tegenwoordig is iedereen auteur in het internettijdperk. En iedereen kopieert en download weer van een ander. Maar mag dat ook zo maar allemaal? Volgens jurist Cyril van der Net mag dit niet tenzij, zoals vastgelegd in auteurswet 1912 van het citaatrecht, de bron is vermeld.

De hoofdregel van de Nederlandse Auteurswet 1912 luidt, dat de auteur van een boek, film of muziekstuk de enige is die het openbaar mag maken of kopiëren. Het kopiëren van content op internet zonder toestemming van de oorspronkelijke auteur, of maker, mag dus niet. Toch gebeurt het. Volgens internetdeskundige Vincent Everts staan veel bloggers er niet bij stil en bij wat er wel en niet mag. En weten ze vaak ook niet precies hoe het zit.

Bedrijven als Cozzmoss spelen hier handig op in. Namens bij hen aangesloten freelance journalisten speurt Cozzmoss het net af naar overtreders van de auteurswet 1912. Zodra ze iemand gevonden hebben, krijgt deze persoon een schikkingsvoorstel. Bij weigering wordt de overtreder aangeklaagd door Cozzmoss. Vaak is deze dreiging al afdoende en schrikken de bloggers zo, dat ze snel overgaan tot betaling.

Petra de Boevere, blogger , is van mening dat Cozzmoss misbruik maakt van de internetgebruiker, die niet goed op de hoogte is van de wet. De Boevere is nu initiatiefnemer van een nieuw op te richten meldpunt met als doel om bloggers te informeren over de auteurswet 1912. En hen eventueel te ondersteunen bij een aanklacht van Cozzmoss. De Boevere denkt dat de huidige auteurswet 1912 sterk verouderd is en aangepast dient te worden aan de huidige internettijdperk. Eén van haar voorstellen is het fair use principe en creative commons .

Fair use, zie hier , is een principe uit de Amerikaanse auteursrechtenbeweging. Principe hierin is dat er een onderscheid wordt gemaakt in het commerciële en niet-commerciële gebruik van de gekopieerde content.  

Creative Commons is opgericht in 2001 en staat voor alternatieve copyrightlicentie voor het bevorderen van open source informatie. Creative Commons  is een systeem van copyrightlicenties die het mogelijk wil maken om creatieve werken makkelijker en vrijer beschikbaar te stellen. Dit in tegenstelling tot het huidige auteursrecht. Met als gevolg dat het makkelijker wordt om te kopiëren en verder uit te werken van al bestaande informatie. Er zijn vier mogelijkheden die creative commons aanbiedt, waarmee je de al bestaande informatie kunt hergebruiken. Deze zijn als volgt: Op voorwaarde van naamsvermelding, niet-commercieel gebruik, het intact laten van het oorspronkelijke werk en donatie aan het publieke domein.

Zie hier  voor meer informatie over Creative Commons.