Meer over:
middeninkomens, wooncrisis, woningnood, woningmarkt, huizenmarkt, kassa's hulpartikelen, koopwoningKan iemand mij uitleggen hoe het is godsnaam mogelijk is dat een VVD met Stef Blok als grootste veroorzaker van de meeste ellende op dit gebied (hele investeringsklimaat in de sociale huursector met zijn verhuurdersheffing toch eigenlijk om zeep heeft geholpen!) toch gewoon "gewonnen" heeft bij de laatste verkiezingen!? Begrijp me goed ook de woningcorporaties groeiden destijds de verkeerde kant uit (denk aan de graaicultuur zoals bij Vestia etc. waarbij bv. meneer Staal en anderen gewoon lekker wegkomen en de gemeenschap met de brokken laat zitten. Zoals al eerder in dit gremium is opgemerkt zijn we dus zelf/althans velen onder ons als kiezers schuldig aan dit groeiende debacle. Ik begrijp het oprecht niet dat we elkaar dit aandoen en ook nog eens niet alleen op dit gebied (denk aan de toeslagenaffaire of de schandelijke uitvoering van de WAJONG door UWV waardoor mensen met beperkte verstandelijke vermogens volledig in de kou belanden zonder enig toekomstperspectief en ga zo maar door). Wie kan mij helpen dit te begrijpen? Wat kunnen we hier tegen ondernemen?
Hebben we deze situatie niet zelf gecreëerd door te stemmen op partijen, die A. Meer immigranten wilden binnenhalen en B. Meer EU wilde. Het is de ECB immers die al jaren bewust de rente laag houdt. Dat maakt dat investeerders andere wegen zoeken voor rendement op hun geld? Allemaal ten dienste van het grootkapitaal. Zij hebben hun goedkope arbeidskrachten en of we kunnen wonen kan ze niet schelen. Niet dat we bv met de PvdA of Groenlinks beter af zijn, want zij willen nog meer huurders hier naar toe halenen hebben de arbeider al zo lang in de kou laten staan.
In 1945 was er woningnood, veel was er door de oorlog vernield. Er was dus heel moeilijk aan woonruime te komen. De toenmalige regering kon er maar weinig aan doen. In 2020 is er nog steeds woningnood. Nu zijn de woningen niet bijna niet meer te betalen. Waardoor? Teveel inwoners voor zo'n klein landje, alle regeringen tot nu toe hebben er een potje van gemaakt. Voorbeelden? Veel te veel instromers die hier eigenlijk niets te zoeken hebben, de grondprijzen, de lonen, de materiaalkosten en de druk op de schatkist van een veel te groot deel van de bevolking die weinig tot niets bijdraagt en 300.00 tot 400.000 inwoners plus naar schatting meer dan 100.000 illegalen die geen ziektekostenverzekering hebben maar wel geholpen worden zijn een enorme belasting van de schatkist. Dan blijft er door al die oorzaken bijvoorbeeld heel wat minder geld over voor o.a. de sociale woningbouw. De huidige regering doet er, net als alle voorgaande, niets aan.
De woningnood is een v/d grootste sociale kwesties uit de Rutte-jaren. Toen de economie 10 jaar geleden instortte, werd de bouw onder het 4e kabinet-Balkenende nog even gestimuleerd. Maar onder de kabinetten-Rutte werd de crisis in de economie juist vergroot. Er werd niet alleen bezuinigd, maar ook werden de lasten verzwaard. De bouw was het grootste slachtoffer. Alles kwam stil te liggen. Ook gemeenten legden de bouw van nieuwe wijken stil. Maar ondertussen ging de immigratie wel door….…en de afgelopen 5 jaar in versterkte mate. Ieder jaar krijgt Nederland er per saldo 100.000 inwoners bij, vrijwel geheel door immigratie. Terwijl expats worden binnengehaald en Polen en asielzoekers mogen komen, heeft dat nooit geleid tot een grootscheeps programma voor meer onderdak in Nederland. Sterker nog: expats verdienen vaak genoeg om ergens te kunnen wonen en asielzoekers worden voorgetrokken voor een sociale huurwoning. De stille woede over het tekort aan woningen en de oneerlijke behandeling van starters en hardwerkende Nederlanders die net teveel verdienen en niets betaalbaars kunnen vinden is groot. Het kabinet Rutte3 vergroot het probleem, door Nederland klimaatkoploper te willen maken, met de woningen v/d Nederlanders als proefkonijn. Nieuwe woningen mogen niet aan het gas, oudere woningen moeten v/h gas af. De kosten per woning: enkele 10duizenden euro’s tot 75, 80.000 euro. Het gereguleer rond de woningen en de woningbouw omwille v/h klimaat betekent dat er nog minder wordt gebouwd en dat wat er gebouwd wordt peperduur is. De huisvesting v/d Nederlanders lijkt niet alleen voor het Rijk, maar voor alle overheden een sluitpost te zijn geworden. Terwijl het in 1983 n.b. een grondwettelijke taak is geworden om te zorgen voor ‘voldoende woongelegenheid’. Dat was een bizarre aanvulling v/d grondwet, maar feit is dat de overheid daar al minstens sinds 2010 met de pet naar gooit. In de praktijk is ‘voldoende woongelegenheid’ een restpost. Het is het laatste dat er toe doet. In de praktijk is die woongelegenheid voor de overheid van minder belang dan allerlei andere prioriteiten. Het financieringstekort gaat voor, de open grenzen gaan voor, de toestroom van ‘kenniswerkers’ gaat voor, de asielzoekers gaan voor, de natuur gaat voor, het klimaat gaat voor en het eigenbelang van provincies en gemeenten gaat voor. De schaarste aan woningen was in de Rutte-jaren nooit een serieus probleem. Met als gevolg dat honderdduizenden Nederlanders noodgedwongen samenwonen, bij de ouders blijven wonen of door hoge huren de helft van hun inkomen kwijt zijn aan woonlasten. De provincies en gemeenten zijn ook schuldig. Het Centraal Planbureau kwam op 25 maart 2019 met een rapport waarin het haperende bouwproces in Nederland in kaart werd gebracht. En wat bleek? Provincies hebben wel oog voor de natuur maar niet voor de woningschaarste. En gemeenten gedragen zich niet als verantwoordelijke overheid, maar als belanghebbende: als er ze er zelf niets aan kunnen verdienen steken ze geen poot uit om nieuwe woningen te laten bouwen. Voor alle duidelijkheid: wat mij betreft moet de schaarse natuur in Nederland worden beschermd, zodat er ook voor de grutto en de kievit nog een beetje ruimte overblijft. Maar als de overheid dat ook wil, dan zouden er grenzen moeten worden gesteld aan de bevolkingsgroei – en die groei wordt vrijwel uitsluitend veroorzaakt door immigratie. Het is een bekende linkse paradox waar ook het kabinet Rutte3 niet uitkomt: enerzijds de grenzen open zetten, anderzijds de natuur willen beschermen. Maar beide willen kan niet en al helemaal niet als ook de landbouw een beschermde status geniet. Het is mooi af te lezen aan de grondprijzen. Natuurgrond kost 1 euro, landbouwgrond 6 euro en bouwgrond in Nederland gemiddeld 425 euro. Natuur wordt beschermd, het boerenbedrijf wordt beschermd en de burger blijft onbeschermd achter. De 1e categorie grote verliezers zijn de mensen die wel recht hebben op een sociale huurwoning, maar niet – zoals asielzoekers – als urgent worden beschouwd. In Amsterdam kun je dan bijvoorbeeld zo maar 15 jaar op de wachtlijst staan en overgeleverd zijn aan allerlei dure, illegale en oncomfortabele situaties. Als je eenmaal toch zo’n goedkope huurwoning in een dure stad weet te bemachtigen, geef je die nooit meer op – ook niet als je eigenlijk teveel verdient en zelfs niet als je zelf elders woont. In Amsterdam is 55 procent v/d stad sociale huurwoningen en de schattingen van misbruik (scheefwonen, illegale onderhuur, toeristenverhuur, hennepplantages) lopen in de tientallen procenten. De 2e categorie verliezers zijn de mensen die – omdat ze iets teveel verdienen – geen recht hebben op een sociale huurwoning, maar ook weer te weinig verdienen om een koopwoning of een niet-gesubsidieerde huurwoning te kunnen betalen. Voor hen is er niets. Het is er niet makkelijker op geworden doordat de financieringseisen voor koophuizen zijn verhoogd en het tekort aan huurhuizen zo groot is dat vooral in de grote steden deze huren de pan uit rijzen. Een flatje van enkele tientallen vierkante meters voor 1250 euro in de maand is geen bijzonderheid. Het kabinet Rutte3 en sommige gemeenten zeggen er wel wat aan te willen doen, maar zijn geneigd tot maatregelen die het eerder slechter maken dan beter. Ze zijn volledig gefocused op ‘de middenhuur’, te weten extra woningen met een huur van 720 tot 1000 euro in de maand. En dat willen ze dan doen door woningbouwverenigingen meer van deze woningen beschikbaar te laten stellen of door beleggers een huurplafond op te leggen. Alle kans dat minister Kajsa Ollongren en gemeenten als Amsterdam het probleem zo eerder groter maken dan kleiner. Hét probleem v/d Nederlandse woningmarkt in het algemeen en de Amsterdamse in het bijzonder, is dat de Nederlandse woningmarkt niet of nauwelijks bestaat, òf volledig verstoord is. Een normale uitwisseling van vraag en aanbod bestaat niet, bijna alles is op de een of andere manier overgereguleerd. En minister Ollongren lijkt vaak meer geïnteresseerd in de bouw van windmolens en zonneparken voor het klimaat dan in de bouw van woningen voor burgers. Wonen wordt in Nederland gesubsidieerd. Nergens in de beschaafde wereld zijn er zoveel ‘sociale’ huurwoningen als in Nederland, bijna 36% v/h totaal. Dat is al absurd natuurlijk, dat in een v/d welvarendste landen ter wereld meer dan 1/3 v/d bevolking (indirect) door de overheid onderdak wordt gebracht. De woningbouwverenigingen hebben hun kapitaal kunnen opbouwen door subsidies uit het verleden en doordat ze allerlei kortingen krijgen die particuliere concurrenten niet hebben. En hun ‘sociale’ huurders worden gesubsidieerd in vergelijking met hun minder fortuinlijke buren doordat ze (veel) minder huur hoeven te betalen en vaak ook nog recht hebben op huurtoeslag. Kopers hebben recht op aftrek van hun hypotheekrente – al wordt het wat minder – en kennen nog wat fiscale voordelen, die ook als ‘subsidie’ kunnen worden beschouwd. Zodoende woont ongeveer 60 procent v/d Nederlanders in een (fiscaal) gesubsidieerde eigen woning. En zodoende is er in Nederland maar een heel klein, ongesubsidieerd flexibel marktje van 5% particuliere huurwoningen. En die particuliere verhuurders worden ook nog op de nek gezeten met allerlei regels, kosten en beperkingen, waardoor er weinig animo is om in de Nederlandse huurmarkt te investeren. In dat laatste lijkt wat verandering te komen. Buitenlandse beleggers zijn bezig grote bedragen te steken in complexen Nederlandse huurwoningen. Ze doen in feite hetzelfde als Prins Bernhard jr., ook wel ‘de huisjesmelker’ genoemd. Maar het is onjuist de prins en buitenlandse beleggers als de oorzaak te zien. Zij zijn eerder een symptoom v/e zieke woningmarkt. En die zieke woningmarkt wordt er niet beter op door de maatregelen van Ollongren en de gemeente Amsterdam. Waar het probleem v/d Nederlandse woningmarkt bestaat uit subsidiëring en overregulering, denken zij het probleem op te lossen door meer subsidiëring en meer regulering. Nu moeten niet alleen sociale huurders en kopers, maar ook de rest onder de subsidies en de regels worden gebracht. Het zal averechts uitpakken. Te denken dat je een probleem kunt oplossen door de oorzaken te vergroten. Hoe stom kun je zijn?
Als mensen nou niet alleen in b.v. Amsterdam moeten of alleen in Amsterdam (als voorbeeld bedoeld) willen wonen maar er ergens er buiten dan zullen ze eerder een woning vinden die wel redelijk betaalbaar is. Natuurlijk kan je niet ergens in Drenthe of Limburg gaan wonen als je in of rond Amsterdam of een andere grote stad werkt maar een uurtje in de auto en je vind mits je geen file tegen komt best wel een betaalbare woning. Vreemd genoeg zijn er toch mensen die meer dan 400.000 willen betalen voor een micro woning omdat deze in een populaire stad staat :) En met micro bedoel ik ook echt een zeer krappe woning van zo 65 vierkante meter en minder. Zelf woon ik in zuid Limburg en hier zijn de woningen nog betaalbaar een woning van 125 vierkante meter? rond de 100.000, weliswaar niet de meest moderne woning maar voor de 300.000 die je niet hoeft uit te geven kan je dit soort woningen heel goed moderniseren :) maar je moet wel als je fietst een goede conditie hebben. Aan de taal moet je ook even wennen al spreken ook veel mensen gewoon Nederlands in de plaats van iets wat op Duits, Vlaams en Fries lijkt.
@Audb Elke dag 2 uur in de auto lijkt me voor het milieu dan weer niet zo geweldig.
Meld je snel en gratis aan voor de Kassa nieuwsbrief!