Gezondheidsstichtingen verkopen hun logo

In reclames worden we om de oren geslagen met allerlei claims en beloftes. Maar klopt dat allemaal en worden de aangeprezen producten wel écht aanbevolen door de mensen die er verstand van hebben? Er zijn zelfs diverse gezondheidsorganisaties die hun logo aan een bepaald product verkopen.

De Nederlandse Hartstichting krijgt € 150.000 per jaar van Unilever voor een samenwerkingsverband met de pro-activ lijn van Becel. Pro-activ (onder andere margarine en zuiveldrank) bevat het ingrediënt ‘plantensterolen’ dat het cholesterol verlaagt. Hersenstichting Nederland beveelt de margarine van Blue Band Idee! aan vanwege de goede voedingsstoffen (vetzuren en B-vitamines) die onze hersenen nodig hebben. Ze krijgen daar geen geld voor maar wel naamsbekendheid voor de jonge stichting en er vindt uitwisseling van informatie plaats. Van de Maag Lever Darm Stichting mag Danone het logo op de verpakking van Activia zetten in ruil voor € 200.000. per jaar. Dat product met probiotica kan namelijk bijdragen aan een goede stoelgang. En van de Nierstichting mag het logo door Spa Reine worden gebruikt tegen betaling van € 150.000,- per jaar. Want water zuivert het lichaam.

Al deze gezondheidsstichtingen melden dat het verlenen van hun logo absoluut geen `centenkwestie` is, ook al zijn de extra inkomsten mooi meegenomen. Het symboliseert een samenwerking met een merk en productlijn waarmee ze een of meerdere doelstellingen delen. Naast het uitwisselen van informatie en het vergroten van kennis, draagt het bij aan meer naamsbekendheid. Dat laatste stelt ze in staat om nog meer leden te werven en geld op te halen en dat is van essentieel belang voor het doen van meer noodzakelijk onderzoek en het geven van preventieve voorlichting. Het gaat om een brede bewustwording door middel van het samenwerkingsverband en behelst dus veel meer dan alleen de `verkoop` van het logo.

Geleerden als Frans Kok (WUR) en Martijn Katan (VU) vinden het een slechte zaak dat gezondheidsstichtingen hun naam koppelen aan een bepaald  commercieel merk. Frans Kok, hoogleraar Humane Voeding, stel dat dit soort charitatieve instellingen het moeten hebben van vertrouwen en ze hun voorlichting nooit zouden moeten laten beïnvloeden door geld. Hun goede naam en onafhankelijkheid staan hiermee namelijk op het spel.

Er worden ook allerlei suggesties gewekt waarmee de consument op het verkeerde been wordt gezet. De claims van Becel en van Activia zijn wel redelijk hard, maar in het geval van Blue Band is de claim ook nog eens onvoldoende wetenschappelijk bewezen. Hij vindt het dan ook te voorbarig en ongenuanceerd.

Door aan één enkel merk hun logo te verbinden lijkt het net alsof het om een uniek product gaat dat als enige die bijzondere eigenschappen zou hebben en dat klopt niet. Er zijn diverse en vooral ook goedkopere alternatieven te krijgen.

Als ze logo’s toekennen, dan zouden ze dat aan alle merken moeten doen die iets goeds maken en niet alleen aan firma's die ervoor betalen of gratis reclame voor de stichting willen maken. Een gezondheidsorganisatie zou naar zijn mening dan ook geen privaatgeld moeten aannemen als het louter om deze behoorlijk willekeurige sponsoring gaat.

- Plantensterolen zitten ook in producten van het huismerk van bijvoorbeeld Aldi en AH.

- Probiotica zit in diverse zuivel van meerdere supermarkten, bijvoorbeeld Dirk, Lidl, Aldi en AH.

- Onverzadigde vetzuren (onder andere omega-3 en -6) zijn aan vele bak- en braadproducten toegevoegd en aan zuivel en sommige eieren. Het zit verder van nature ook veel in vette vis.

- De zuiverende eigenschappen van water gelden voor al ons drinkwater.