Energielabels op apparaten volkomen onduidelijk

Er zijn maar weinig Nederlanders die doorhebben wanneer een elektrisch huishoudelijk apparaat zuinig is of niet. Zelfs met behulp van energielabels blijkt het merendeel van de mensen uit pure onwetendheid niet de duurzaamste te kopen. Natuur en Milieu wil dat Europa met een helder nieuw systeem komt.

In Nederland heeft de meest beschikbare èn de meest verkochte koelkast (in 2012) in Nederland een A+ label, slechts de minimumeis voor de Europese Ecodesign richtlijn. Hetzelfde beeld voor de vaatwassers, want de meest verkochte heeft het A-label, meest beschikbaar is het A+ plus label, ondanks dat er een A+++ label bestaat. De meest verkochte wasdroger heeft een B-label terwijl er ook A+++ labels zijn, een verschil van vier stappen! Bij wasmachines is hetzelfde beeld, meest verkocht is het A+ label ondanks dat A+++ het meest beschikbaar is.

Hans Paul Siderius zit namens Nederland in Brussel en houdt zich bezig met de energielabels. Ook hij pleit voor een nieuw label dat duidelijkheid geeft aan de consument. Dat dit enige tijd kan duren komt door het feit dat de Europese landen van mening verschillen over wat de norm moet zijn. Hierdoor duurt het enige tijd eer er een besluit wordt genomen. Is de Europese norm de toprunner (de beste wordt de norm) of kies je voor een systeem van minimumeisen en worden dus alleen maar de slechtste apparaten van de markt geweerd? Bovendien is er natuurlijk een lobby van de industrie, fabrikanten willen geen afwaardering van hun producten en dat is ingewikkeld als je nieuwe labeling wilt. Dan liggen hun spullen ineens bij de ramsj.

Het huidige systeem is volgens Natuur en Milieu aan vervanging toe. Vier van de zeven klassen (D t/m G) mogen niet eens meer op de markt zijn. Dan is het vreemd dat hiervoor nog wel labels bestaan. Voor een koelkast bijvoorbeeld is een label lager dan A+ niet eens toegestaan. Dat betekent dat voor de consument duidelijk moet zijn dat een A+ label de onderkant van de markt is. Natuur & Milieu pleit voor het volgende systeem: - een labeling die alleen geldt voor producten die op de markt zijn, dus geen oude D t/m G-labels voor producten die niet eens meer verkocht worden en daarmee ten onrechte de consument het idee geven dat een B of C label beter is. - waarbij de 'plussen' verdwijnen, want consumenten blijken te denken dat een A-apparaat al heel zuinig is en een A+++ niet veel méér bespaart. - met een 'rescaling' van de labeling, waardoor de onzuinigste apparaten duidelijk onderaan staan en er ruimte is voor toekomstige groei, zodat we niet over een paar jaar in dezelfde situatie zitten waarbij alle apparaten in de bovenste klasse scoren en consumenten opnieuw feitelijk geen keuze meer hebben.