Een woning delen tegen wil en dank

Wat gebeurt er als de vorige bewoner van je nieuwe huurwoning met de noorderzon is vertrokken en zich nooit bij de gemeente heeft laten uitschrijven? In Kassa het verhaal van een alleenstaande moeder, die in de problemen is gekomen doordat de vorige bewoners zijn vertrokken maar dat officieel nooit aan de gemeente hebben gemeld.

De nieuwe huurder krijgt hierdoor geen huursubsidie én ze wordt gekort op haar bijstandsuitkering. De reden is dat er officieel nog meer personen op het bewuste woonadres staan ingeschreven en mevrouw dus formeel geen alleenstaande moeder is. Ze heeft de gemeente op de hoogte gesteld dat de vorige bewoners allang zijn vertrokken en zich niet hebben laten uitschrijven. De gemeente is daarop een onderzoek gestart dat wettelijk drie maanden mag duren. Gedurende deze ‘gemeentelijke onderzoeksperiode’ moet de nieuwe bewoner maar afwachten.

In de studio van Kassa is Cees Meesters aanwezig. Meesters is voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Burgerzaken en verantwoordelijk voor de modernisering van de Gemeentelijke Basisadministratie. Hij erkent dat iemand zich niet zomaar op een woonadres kan inschrijven en de andere bewoners kan laten schrappen in de gemeentelijke basisadministratie. Dat kan alleen de gemeente zélf doen. En dat kan alleen ná een uitvoerig gemeentelijk onderzoek én met inachtneming van de wettelijke bezwaartermijnen.

Er is wel per 1 april 2007 een nieuwe wet van kracht geworden die alle overheidsinstanties een ‘terugmeldingsverplichting’ oplegt. Zodra een overheidsinstantie merkt dat persoonsgegevens niet meer kloppen, moet dit direct aan de Gemeentelijke Basisadministratie worden doorgegeven.

De PvdA heeft inmiddels kamervragen gesteld over de foutmarges bij de Gemeentelijke Basis Administratie. Zij willen onder andere dat het aantal huidige fouten in de Gemeentelijke Basis Administratie (GBA) van 3% wordt teruggebracht naar 1%.

Ank Bijleveld, staatssecretaris van Binnenlandse Zaken, komt in het voorjaar met de nieuwe ‘wet op de Basisregistratie van Personen’. Daarin worden boetes opgenomen voor personen die hun adresgegevens niet doorgeven aan de gemeente waar ze staan ingeschreven. Maar er staat in dit wetsvoorstel ook dat gemeenten twee jaar de tijd krijgen om na te gaan of een persoon terecht of onterecht op een bepaald adres staat ingeschreven.

Voor bewoners die met dit soort ‘spookbewoners’ worden geconfronteerd blijft het dus –ook in de nabije toekomst- behelpen en lijdzaam afwachten tot ook de gemeente formeel vaststelt hoeveel bewoners er op een bepaald adres wonen.