Boosheid bij vegetariërs over etikettering medicijnen

Eendenlever, eendenhart of gelatine, gemaakt van huid en gemalen botten van biggen en koeien, het kan zo maar in de medicijnen zitten die voorgeschreven worden.

Vegetariërs gruwen ervan dat zij dikwijls niet weten wat er allemaal in medicijnen zit en eisen een betere etikettering. De kans dat dit op korte termijn ook daadwerkelijk gaat gebeuren is heel klein. De prioriteit bij de grote politieke partijen, medicijnproducenten of toezichtinstanties is namelijk nihil.

Mevrouw Veeningen voelde onlangs een griepje aankomen. Bij de drogist kocht zij twee doosjes Oscillococcinum. Na het innemen van een buisje korrels, werd haar nieuwsgierigheid gewekt door de term Anas Barbariae op het doosje. Even googlen leerde al snel dat het ging om wilde eend. Verder zoeken leverde op dat er in het griepmiddel wilde eendenlever en eendenhart verwerkt zit. Veeningen heeft meteen de rest weggegooid, zij is namelijk vegetariër. Boos en beroerd van het idee dat zij ongewild dierlijke ingrediënten binnen kreeg, vraagt zij zich af waarom het niet gewoon op de bijsluiter kan staan.

Mevrouw Van Gaalen verkeert gelukkig in goede gezondheid, maar heeft de laatste tijd regelmatig last van hoofdpijn. Via de huisarts heeft zij hier medicatie voor gekregen. Maar deze medicijnen zijn niet vegetarisch, terwijl zij vegetariër is. Na een zoektocht vond zij een middel waar zij 100% zeker van is dat het vegetarisch is. Haar huisarts wil het alleen niet voorschrijven, omdat hij vreest voor bijwerkingen. De zoektocht van Van Gaalen bracht haar in contact met geneesmiddelenfabrikanten. Zij was zeer verbaasd toen ze hoorde dat de fabrikant vaak zelf niet wist of er dierlijke bestanddelen in de grondstoffen zitten, die hij krijgt aangeleverd.

Van Gaalen vraagt zich af waarom er niet meer transparantie is voor de vegetariër als het gaat om medicijnen. “Hoe moet je er als vegetariër nu achterkomen wat er in je medicijnen zit als de fabrikant het niet eens weet. Hoe moeilijk is het om te vermelden of er plantaardige of dierlijke ingrediënten zijn gebruikt.”, aldus Van Gaalen.

Vibeke Helder is directeur van de Nederlandse Vegetariërsbond. Zij herkent deze klachten. Helder: “We hebben 740.000 vegetariërs in Nederland, dat is dus een substantiële groep mensen die bewust een keuze maakt. Wij krijgen inderdaad veel vragen over deze kwestie. Het is natuurlijk ook raar dat voor voedsel er wel allemaal regels zijn gemaakt aangaande etikettering, maar voor medicijnen niet. Hier loopt de regelgeving hopeloos achter.”

De Nederlandse Vegetariërsbond krijgt zowel over medicijnen als over voedingssupplementen klachten. Bijvoorbeeld over capsules, die zijn gemaakt van een extract uit huid en botten van biggen of runderen. Onduidelijk is of de capsule gemaakt is van varkens of runderen. Dit is ook een belangrijk punt voor moslims. Het probleem is allereerst de ondoorzichtigheid van welke ingrediënten waar inzitten en dat er bijna geen alternatieven zijn. En als ze er wel zijn, worden ze amper gebruikt.

Esther Ouwehand, Tweede Kamerlid Partij voor de Dieren, zet zich met haar politieke partij al geruime tijd in om dit onderwerp op de politieke agenda te krijgen. Ouwehand: “Maar voor een debat heb je de steun nodig van de meerderheid van de Kamer, en die is er tot nu toe niet.

Daarom heb ik kamervragen gesteld. De overheid richt zich vooral op veiligheid bij de etikettering van producten: allergie-informatie wordt wel goed vermeld. Het is goed dat dit verplicht is, maar belangrijk is dat je ziet dat hier de politieke druk ook hoog is. Als iemand met een pinda-allergie in het ziekenhuis belandt, omdat die zonder het te weten een product heeft gegeten waar pinda’s in zitten, zal iedereen zich afvragen waarom de overheid niet voor verplichte vermelding heeft gezorgd.

Als een vegetariër of een moslim een varkensproduct eet, omdat het etiket niet duidelijk is, is de verontwaardiging veel minder groot en zullen er geen politieke koppen gaan rollen. De druk voor goede etikettering voor mensen die ethische keuzes willen maken is nog niet groot genoeg en daarom interesseert het de grote politieke partijen nauwelijks.”

Belangrijk is dat er meer aandacht voor dit onderwerp komt. “Via kamervragen kan ik de pijnpunten neerleggen bij het kabinet, en duidelijk maken dat er sprake is van een groeiend probleem. Steeds meer mensen willen in hun persoonlijk leven keuzes maken ten aanzien van het gebruik van dierlijke producten. Maar zij kunnen geen goede afweging maken, omdat er te weinig informatie is”, zegt Ouwehand. Ouwehand: “Het kabinet zegt zelf voortdurend dat het aan de consument zelf is om wel of niet te kiezen voor een diervriendelijke levenswijze, maar dan moet zo’n keuze natuurlijk wel mogelijk worden gemaakt.”