In het kleine dorp Vinkel is er weinig te beleven voor de 18-jarige Daan Lussenburg, dus besluit moeder Tine hem een trampoline cadeau te doen. Voor 289 euro koopt zij bij Van Cranenbroek in Schijndel een grote trampoline. Al snel blijkt de trampoline veel te ver door te zakken. Hij kan teruggebracht worden naar de winkel, maar daarna ziet Tine zowel haar geld als de trampoline niet meer terug.
Te zwaar
Na slechts twee weken en tien springsessies komt het doek van de trampoline tot aan de grond. Tine belt met de winkel in Schijndel, er wordt gevraagd of Tine de trampoline langs kan brengen. Na meer dan twee weken komt er eindelijk bericht; er zou door een te zwaar persoon of door meerdere personen op de trampoline gesprongen zijn. De trampoline kan namelijk een gewicht tot 100 kilo aan. Tine is verbaasd, dat is namelijk helemaal niet gebeurd. Daan maar 82 kilo en hij kent op dat moment nog helemaal niemand om mee op de trampoline te springen.
Tine heeft recht op garantie. Als Van Cranenbroek beweert dat de schuld bij Tine ligt, dan moeten ze dat eerst bewijzen. Maar het bedrijf houdt zijn poot stijf en concludeert dat het mankement niet onder de garantie valt. Ze willen wel nieuwe veren voor de trampoline bestellen, maar dan moet Tine de helft zelf betalen. Wanneer Tine vraagt of ze de dit ook op de mail willen zetten, blijft het stil. Vervolgens wordt op mails en berichten via Facebook wordt niet meer gereageerd. Tine krijgt haar 289 euro niet terug, maar waar haar trampoline nu is weet ze ook niet.
Opmerkelijke praktijken
Belbus-detective Amber reist naar Vinkel om de gegijzelde trampoline te lokaliseren en Tines geld terug te eisen. Als de Belbus Van Cranenbroek vooraf informeert over onze komst, gebeurt er iets eigenaardigs. Het bedrijf geeft plotseling aan bereid te zijn “uit coulance” Tines 289 euro terug te geven. Er is echter een voorwaarde: de Belbus mag dan geen uitzending over de zaak maken. Aan dat soort praktijken doet Kassa natuurlijk niet mee.
Geen excuses
Het bedrijf mailt Tine dus dat ze “uit coulance” het bedrag terugbetalen, maar een toelichting of excuus komt er niet. Er is natuurlijk absoluut geen sprake van coulance, Tine heeft er gewoon recht op. Van Cranenbroek weigert echter om de Belbus te woord te staan. Amber en Tine staan voor de deur, maar niemand binnen het bedrijf kan of wil verder op de zaak ingaan. Als ze dan maar proberen te bellen, wordt er meerdere malen tijdens het gesprek opgehangen.
Helaas, dit keer geen nette afhandeling bij een Belbus-zaak. Gelukkig wordt het geld dezelfde dag nog teruggestort op Tines rekening.